TAHİR MUSA CEYLAN - Kızböcekleri

Yılın sonuna yaklaştıkça favori yazarlarımın kitapları peşi sıra yayımlanmaya başladı... Ishiguro, Murakami, Kaymaz derken Tahir Musa Ceylan’ın da yeni romanı çıktı... bende mutlu mesut sırayla okumaya koyuldum... geriye bir tek Murakami kaldı onu da yakında okuyacağım...  

Böyle bir benzetme yapmak ne kadar doğru bilmiyorum ama ben Ceylan’ın ilk romanını okuduğum günden beri Türkiye’nin Murakami’si olduğunu düşünüyorum... hem tarzını hem de hikayelerini benzetiyorum, en azından bende uyandırdıkları his aynı; tek kelimeyle MUHTEŞEM...

Gelelim bu romana; Bektaş, iki ablası ve annesi ile büyümüş, halihazırda yalnız yaşayan, temizlik ve birçok konuda takıntıları ve evhamları olan bir öğretmen... takıntıları bir yana bırakıldığında öğrencilerine düşkün, işini en iyi şekilde yapmaya çalışan, düzgün, iyi bir insan... ama ne yaparsa yapsın o bir kaybeden veya tutunamayan bir insan... her şekilde toplumda kabul görmüyor, bir şeyi yapsa da yapmasa da kabahat hep üstüne kalıyor... romanın başında Bektaş’ı tanıyor toplumun ona bakışını, onun da insanları anlamaya çalışmasını okuyoruz... insanlarla ilişkilerine bir çözüm bulmaya çalışıyor ama doluya koyuyor almıyor, boşa koyuyor dolmuyor...  zaten yalnız olmaktan yana pek fazla bir şikayeti yok ama insansız da yaşanmıyor bir şekilde ilişkilerini yürütmesi gerek... konu böyle ağır ağır başlıyor ve sonra inanılmaz bir hikayeye dönüşüyor... tüm Ceylan kitapları gibi buna da bayıldım... insanı didik didik inceleyen bir romandı... zaman zaman kasvetli ve üzücü oluyor, zaman zaman da kahkaha atmanıza sebep oluyor...

İnsan türünün cinsiyete bakılmaksızın kötü olduğunu ben de düşünüyorum ama yazar bu romanda kadınlara –romanın isminden başlayarak- biraz haksızlık yapıyor gibi geldi bana (sonunda toparlamaya çalışsa bile)... Son söz olarak; çok güzel bir roman kaçırmayın mutlaka okuyun diyorum...

Yazar:  Tahir Musa Ceylan

Sayfa Sayısı : 260

Basım Yılı : 2014

Yayınevi : Doğan Kitap

Hayatta kalma uğraşı veren "tutunamayan" bir erkeğin romanı…

Kadınlar yırtıcı hayvan misali, adamlar ise korka korka ölüme giden sürüler…

Kızböcekleri gündelik dilin yavanlığına dilin sonsuz olasılıklarıyla başkaldıran bir metin. 

Bir ayrıkotunun; düzenin dişlileri arasında hayatta kalma uğraşı veren bir “tutunamayan”ın; erkeğin kadınla imtihanını sorgulayan Bektaş Toztoprak’ın romanı.