''kitap gibi''

Bu roman bir bilim kurgu aynı zamanda bir distopya (yazarın tanımıyla üstopya), her iki türü de okumaktan çok hoşlanırım bu kitapta iyi bir örnek açıkçası... zaman belirtilmemiş ama insanoğlunun birçok türü yok ettiği, dünyayı yaşanmaz hale getirdiği ileri bir tarihte geçiyor... dünyaya büyük şirketler (özellikle ilaç şirketleri) ve onun polis gücü egemen, varoşlarda acımasız bir yaşam sürmekte, buna karşı çıkan çevreci aktivistlerde var ve bunlar yeni bir din çerçevesinde örgütlenmişler... bu din bir yanıyla günümüzdekilere benziyor bir yanıyla da çok farklı... bildiğimiz hayvan türlerinin neredeyse tamamı yok olmuş bunun yerine alakasız hayvanların birleşimi yeni hayvan türleri laboratuvarlarda oluşturulmuş, örneğin asyun denilen aslan ve koyun birleşimi otobur bir hayvan gibi... ölümsüzlük araştırmaları yapılıyor,  yeni çıkan ilaçlar haberleri olmadan insanlar üzerinde test ediliyor, insan genleri hayvanlara aktarılıyor, bir yandan da büyük ölçüde duygulardan arındırılmış yeni...

Bu kitabı iki sebepten almıştım biri bir kuzey ülkesi yazarı olması diğeri de tanıtımda Helsinki’nin anlatıldığı kısmın ilginç gelmesiydi... bir şehri yaşanmaz hale getiren olayı merak etmiştim, yoksa polisiyeden pek fazla şey beklemiyordum açıkçası... tanıtımda söylendiği gibi kimsenin aklına gelmeyecek bir olayı tasarlayan psikopat, bu olayı çözmeye çalışan muhteşem gazeteci, ‘’her sayfada kan kokusu almanıza neden olacak nefes kesici bir gerilim’’ çok abartılı bir söylem olmuş... gazetecinin yaptığı araştırmadan çok hayatı anlatılıyor, büyük gerilim denilen çıkar amaçlı cinayet çıkıyor... kadının şair kocası detektiflere taş çıkartacak şekilde çok kısa sürede olayı çözüyor... bu kadar ödülü nasıl almış, bir çok gazete neyi bu kadar övmüş hiç bilemedim... Kitabın tek ilginç ve benimde merak ettiğim yanı şehrin ve dünyanın mahvolmasına neden olan bir çevre felaketi yaşanıyor olması, aslında yazar bunu anlatmak istemiş ama olmamış, dünyada savaşlara, büyük yıkımlara sebep olduğunu...

E. Atasü bu romanında; hayatının her döneminde ayrıcalıklı bir konum, bir odak peşindeki bir kadının yaşamını ve ülkenin 1970’den bu yana siyasi panoramasını anlatıyor... her ne kadar yazar hayatının son döneminde önceki prensiplerine tam tersi bir davranış sergileyen bir kadının (bir döneğin) irdelemesini yapıyorsa da Ferda’nın durumu bundan daha basit...  yeniden etkin olmaya çalışıyor, bunu yapabileceği istikamette ilerliyor... Şöyle ki; Ferda gençliğinde sosyalist olsa ve hayatının büyük bölümünde böyle kalsa da bunu güç/ayrıcalıklı konum için yapıyor kendisi farkında olsa da olmasa da... 60 yaşına geldiğinde birden bire sermayeden yana olması da yine aynı etkinin sonucu, rüzgar bu sefer bu yönden esiyor o da uyuyor... devir başka bir devir şimdi... Ferda’nın en iyi yanı her ihtiyacı olduğunda temiz bir sayfa açıp yeniden başlayabilmesi, geçişler acısız olmuyor (zaman zaman depresyona giriyor) belki ama bir şekilde bunu başarıyor...  Romanın değişik yanı ise karak...

Hemen ilk cümlede yazayım muhteşem bir roman bu, alın ve gecikmeden okuyun çok memnun kalacaksınız... Ayfer Tunç’un ilk kitabı ‘’Saklı’’ yı okumuştum yıllar yıllar önce şimdi sonuncusunu okumak biraz değişik hissettirdi ama fazlasıyla değdi hatta daha önce elime alıp baktığım ama satın almadığım diğer romanlarını niye okumamışım diye de epeyce utandım... neyse geç değil henüz, diğerlerinden de okuyacağım... Gelelim romana; birkaç kitapta rastladığım şöyle bir cümle vardı ‘’Dünya başka bir paralel evrenin cehennemidir’’ bu lafa inanmaya başladım, durup düşündüğünüzde ciddi ciddi olabilir diyorsunuz... birde bu cehennemi kendi içinde yaşayan insanlar var hayata tutunamayan veya bunu istemeyen insanlar... oysa ki genetik kod hayatı ne olursa olsun sürdürmeye programlı... bazı ruhlar bunu başaramıyor, hayat onlara çok anlamsız geliyor... birde toplumsal cinnetler var tabii, yazar tüm roman boyunca bunu da yüzünüze çarpıyor, ben o yüzden başka bir evrenin cehennemidir lafını hatır...