''kitap gibi''

Klasik eserlerimizden yavaş yavaş okumaya çalışıyorum, fuardan iki tane kitap almıştım bunlardan biri Zehra... çok kıskanç ve hırslı bir kadın olan Zehra kendini terk eden kocasından intikam almak için bir plan yapıyor ve dram üstüne dram, intikam üstüne intikam, aptallık üstüne aptallık ve herkes telef oluyor... Yazar Monte Kristo Kontu'ndan biraz etkilenmiş gözüküyor ama hikayenin sonunu sevdim, elde var sıfır olsa da gerçekçiydi... İstanbul'un semtlerini ve Tulumbacıları anlattığı bölümler çok iyiydi... 19. yüzyıl İstanbul'u düşünüldüğünde buna benzer hikayeler mutlaka gerçek hayatta da yaşanmıştır ama iş okumaya geldiğinde aptallık boyutu bana bazen fazla geliyor ve konuyu sevmiyorum... bu romanda da başıma gelen bu: hikayeyi bir türlü sevemedim... ama nihayetinde klasik bir eser deneyebilirsiniz... Yazar: Nabizade Nâzım Günümüz Türkçesi: Esra Derya Dilek Sayfa Sayısı : 144 Basım Yılı : 2019 (2. Baskı) Yayınevi: T. İş Bankası Zehra , Tanzimat

Rafik Schami 1946’da Şam’da Hristiyan bir Arap ailede dünyaya gelmiş ve üniversite eğitimini Şam'da tamamlamıştır. 1971’de Almanya’ya göç eden ve 2002'den bu yana Bavyera Güzel Sanatlar Akademisi üyesi olan Schami, Avrupa'daki göçmen edebiyatın önemli temsilcilerindendir. Roman, öykü, tiyatro oyunu, ve çocuk hikayelerinden oluşan eserleri yirminin üzerinde dile çevrilmiş; aralarında Zürih Çocuk ve Gençlik Kitabı ödülü, Hermann Hesse ödülü ile Independent Publisher Book Awards Altın Madalyası'nın bulunduğu sayısız ödüle layık görülmüştür. Schami’nin yayınlanmış eserlerini şöyle sıralayabiliriz: “Bir Avuç Yıldız” (1987), “Gece Masalcısı” (1989), “Dürüst Yalancı”(1992), “Sevginin Karanlık Yüzü” (2004), “Yüreklerdeki Şam” (2006), “Hattatın Sırrı” (2008), “Kocasını Bit Pazarında Satan Kadın” (2011), “Makarna Salatası Adında Bir Alman Tutkusu” (2012), “Cesaret, Onur ve Söz” (2013), “Sofia, veya Tüm Öykülerin Başlangıcı” (2015) Yukarıda özgeçmişini gördüğünüz yazar cazip

Bu kitabı ilk gördüğümde böyle kötü bir karakteri neden okumak isteyeyim ki diye düşünmüştüm, sonra aradan çokça zaman ve bir sürü Zweig biyografisi geçti ve ben birden aydınlandım... Zweig aslında anlattığı karakterlerle beraber ilgili dönemi de çok detaylı olarak ortaya koyuyordu... Erasmus 'da, Mary Stuart 'da, Macellan 'da ve diğerlerinde keyifle, bilgilenerek okumuştum... dolayısıyla Fransız İhtilali cazip geldi ve buradayız... Ve fakat diğer kitaplarının aksine Zweig burada yalnızca Marie Antoinette'e odaklanıyor, ihtilal fon olarak var, sadece Kraliçeye temas ettiği noktalarda ortaya çıkıyor ve detaya girmeden anlatıyor... diğer biyografilerde rastladığım ''şundan şundan oldu, böyle böyle sonuçlar doğurdu'' incelemeleri pek yoktu, Danton, Robespierre, Marat, Saint Just gibi ihtilalin önderlerinin isimlerini koca kitapta bir veya iki kere geçirdi, sadece Hébert Kraliçe hakkında gazetesinde sürekli küfürlü yazılar yazdığı için biraz daha faz