''kitap gibi''

Bu kitap çok acayip... oysa ki kitabı seçerken çok umutluydum iyi çıkacak diye... maalesef öyle olmadı... iki kardeşin hikayesi gibi gözüküyorsa da 60-70’li yılların ''özgür ruhçuluğunun'' şekillendirdiği bir toplumun ve en geniş halkada da insanın bencilliğinin, kötülüğünün hikayesi... ama yazar bunu anlatmak için eksantrik bir yol seçmiş... çok dolambaçlı bir şekilde anlatıyor... ruh sağlığı ciddi olarak bozuk iki kardeş, biri had safhada seks takıntılı başarısız bir tip, diğeri ise moleküler biyolojide bir deha ama insanlarla hiçbir iletişimi olmayan aseksüel bir kişi... bu durumlarını babalarının hiç ortada olmamasına, annelerinin ilgisizliğine ve onunda zeki ama sorunlu biri olmasına bağlıyor yazar (kitabın otobiyografik bir yanı da var gibi) ama büyükanneleri her iki çocuğu da sevgi ve alaka ile büyütüyor, dolayısıyla bu açıklama tek başına yeterli değil... Ana karakterlerin problemi bu ama kitabın acayip olması buradan kaynaklanmıyor... romanın yarısından faz...