''kitap gibi''

Bu kitabı yine indirimliler arasında buldum ama bildiğim bir romandı, II. Dünya Savaşı'nın ''Unutulan Cephesi'' olarak adlandırılan İtalya cephesine dair çok az okuma yaptığım (yazılanlar da az zaten) ve biyografik bir eser olduğu için okumak istedim... ''Belgelerin yakılması, kolektif bellek yitimi ve hikayeyi öğrendiğim sırada karakterlerin bir çoğunun ölmüş olması nedeniyle zaman zaman yalnızca geriye kalan tek fiziksel kanıt olan Pino'nun onlarca yıl sonra hatırlayabildiklerine dayanan sahneleri ve diyalogları yeniden kurmakta zorlandım ve hayal gücümün yakıtı yaptığım araştırmalar ve bilinçli şüpheler oldu. Bazı örneklerde, anlatı tutarlılığı nedeniyle olayları ve karakterleri de kaynaştırdım ya da kısalttım ve bana kırpılarak anlatılmış olanları tamamen süsledim. Sonuç olarak; okumak üzere olduğunuz bu hikaye kurgu dışı bir anlatı değil, Pino Lella'nın 1943 yılının Haziran ayından 1945 yılının Mayıs ayına kadar yaşadıklarına bağlı kalan biyogr

Edmund Crispin , asıl adıyla Robert Bruce Montgomery , 1921'de Buckinghamshire'da doğdu. 1943'de Oxford, St. John's College'dan mezun olduktan sonra aralarında Kingsley Amis ve Philip Larkin'in olduğu ünlü bir edebiyat çevresine girdi. Edmund Crispin adıyla dokuz polisiye roman, kırk iki kısa hikaye yazdı. Polisiye alanında şöhret elde eden Montgomery aynı zamanda başarılı bir piyanist ve bestekardı. Montgomery 1967'den sonra Sunday Times için polisiye kitap eleştirileri yazdı, pek çok bilimkurgu antolojisinin editörlüğünü üstlendi. 1950'lerdeki altın çağından sonra emekliye ayrıldı ve 1978'deki ölümüne dek Devonshire'da yaşadı. Bu romana değin özgeçmişini gördüğünüz yazardan haberim yoktu, polisiyeye de meraklı değilim ama kitabın hem ismi hem de kaybolan oyuncakçı dükkanı (ve ceset) ilgimi çekti ve okudum... Roman 1946'da yazılmış, konu 1938'de geçiyor, ünlü bir şair (Richard Cadogan) ve İngiliz dili ve edebiyatı profesörü (Gervase

Bu romanı; kitapçıdaki indirimliler arasında tamamen tesadüf eseri buldum, indirimlilerin ağırlıkla macera ve popüler kitaplardan oluştuğunu gördüğümden bu kitap beni çok şaşırttı, iki polisin hayatı hiç ilgimi çekmemesine rağmen hem şaşırtıcı bulduğum, hem de Franco diktatörlüğünü anlattığından okumak istedim ve bir hazine bulmuş oldum... mükemmel bir romandı, bu sene okuduğum en iyi kitap oldu... Özdemir İnce'nin kitaba dair yazdıkları şöyle: ''Genç müfettiş Laredo, Avelino Pared Costa'nın doğum günü olan 21 Ekim 1907'den yola çıkar; bu ''dehşet yolculuğu''nda, kendi yaşamı, Avelino Pared'in yaşamı ve İspanya'nın yakın dönem tarihi iyice birbirine girer. (....) Don Avelino Pared'in hem gülünç, hem şövalye portresi, tinsel düzenin bu çılgın ''misyoner''inin portresi, aynı zamanda, Franco İspanyasının da portresidir. Bağışlamazlık adına, beyin ve ruhlarda kurulacak biricik ve sarsılmaz düzen adına milyonlarca çocuğun kan

Leïla Slimani sevdiğim bir yazar ve yeni kitabını görünce hemen okumak istedim... yukarıda gördüğünüz diğer iki kitap konu itibariyle psikolojik ve değişik bir üslupla yazılmıştı, bu seferki daha düz bir şekilde yazılmış ve anneannesi ile dedesinden hareketle tarihi bir kurgu yapmış... kendisi ile yapılan bir röportajda ailesinden ilham almış olsa da tamamı kurgu şeklinde bir ifadesi var, umarım öyledir anneannesinin Matilde'den daha şanslı olduğunu düşünmek isterim açıkçası... bu kitabı üçleme şeklinde; anne ve babası ile kendisinin jenerasyonunu da kurguladığı iki ilave romanla tamamlayacakmış... Romanda iki konu var, biri Ülkenin sömürgecilerle yaşama/kurtulma hikayesi, diğeri de hiç bilmediği bir topluma gelmiş genç bir kadının ve orada çaresizlik içindeki diğer kadınların öyküsü... özgürlüğe ulaşma savaşını Yasmina Khadra'nın Günün Geceye Borcu kitabında Cezayir için okumuştum bu romanda da benzer bir anlatım var konuya ilgi duyanlar için Khadra'nın kitabını da öne