''kitap gibi''

Kitap sitelerinde dolaşırken bu kitabı gördüm, arka kapak açıklaması cazip geldi ve okudum... alırken fark etmemiştim ama son zamanlarda denk geldiğim ikinci grotesk öykü ve anladım ki bu tür bana hiç uymuyor... başlangıçta hızla okuyordum, hep bana bir anlam ifade edecek diye devam ettim ama değişen hiç bir şey olmadı... çok sıkıldım ve son 40-50 sayfayı atlaya atlaya okuyarak kitabı bir şekilde bitirdim... bu kitap 2005 yılında Ayrıntı Yayınlarından çıkmış ama ben yeni gördüm... yayınevleri ve yazarın özgeçmişi iyi fakat bana uymadı, hiç sevmedim, boşu boşuna zaman harcadım, durum bundan ibaret... Yazar: Joachim Zelter Çevirmen : Regaip Minareci Özgün Adı: Die Wurde Des Lugens Sayfa Sayısı : 208 Basım Yılı : 2022 Yayınevi : T. İş Bankası Torun Witzleben’in akıcı bir biçimde konuşmayı öğrenmesiyle hayatındaki tek yakın akrabası olan büyükannesinin gerçeklerle mutsuz, yalanlarla mutlu olduğunu öğrenmesi aynı zamana rastlar. İhtişama, aşırılığa, büyük zaferlere tutkun, hey

Geçen sene Dovlatov'dan ilk kitabımı okudum, devamı için bir çok öneri almıştım ama 'Zona'yı görünce neden bilmem çok cazip geldi ve buradayız... gerçekte çalışma kampı (hapishane), askerlik, erkeklerin hakim olduğu konular bana pek uymaz, dolayısıyla da o kitapları seçmem, ama bir şey, bir şey, ilgimi çekti veee tam isabet; çok iyiydi hatta ilk okuduğum Bavul 'dan bile çok sevdim... Yine yazarın gardiyan olarak yaptığı askerliğinin anılarından oluşturulmuş, öykü öykü gidiyor (ki buna bile takılmadım) her anlatıdan sonra yazarın 1982 yılında kitabı yayımlatacağı sırada yayıncısına yazdığını düşündüğüm mektup benzeri bölümler yer alıyor, bir öyküye, bir mektuba gidiyor... özellikle bu mektup bölümlerini ''Sayın İgor Markaviç; (......) Kamp yaşamıyla ilgili kitabımı son üç yıldır yayımlatma niyetindeydim. Üç yıldır da sabırsızlığım giderek artıyordu. Dahası, özellikle Zona'yı hepsinden önce bastırmam gerekiyordu. Çünkü benim hırçın ve öfkeli yazarlığım tam

Yaklaşık on yıl önce, Zweig biyografilerini daha yoğun okuduğum dönemde, Joseph Fouché (1759-1820) listemdeydi ama bugüne kaldı ve 13. Zweig biyografisi (toplamda 20. Zweig kitabı) olarak okudum... Bu kitabı bana hatırlatan son dönemde peş peşe okuduğüm Fred Vargas'ın Korku İklimi ve Lawrence Durrell'in Mountolive romanları oldu, bu durumdan da ayrıca mutlu oldum... Fransız İhtilali için Zweig'den Marie Antoinette 'i okumak istemiştim ama orada Kraliçeyi anlatıyordu meğer Fransız Devrimi Joseph Fouché'deymiş, biraz gecikmeyle de olsa okuduğuma çok memnunum... ''Zamanının en güçlü, bütün zamanların en tuhaf adamlarından biri olan Joseph Fouché, yaşadığı dönemde pek az sevgiye mazhar oldu, gelecek kuşaklarca da adil değerlendirilmedi. St. Hélène Adası’ndayken Napoléon, Jakobenlerden Robespierre ve Carnot, Barras, Talleyrand – anılarında, ister kralcı ister cumhuriyetçi ya da Napoléon yanlısı olsunlar, bütün tarih yazarları, yazılarında Fouché’nin adını an

Fransızların usta yazarı, benimde daha öncesinde Şimşekler ve Ravel adlı eserlerini okuduğum ve çok sevdiğim Jean Echenoz'dan 'Göl' romanıyla buradayım... aslında yazarın 'Cherokee' adlı eserini okumak istemiştim ama kitapları aldığım sitede yoktu, onun yerine 'Göl'ü aldım... vee şuan ne diyeceğimi hiç bilemiyorum... Yazar arka kapakta gördüğünüz üzere bir casusluk faaliyetinin parodisini yazmış, grotesk karakterlerle, sineklere mikrofon takmak gibi şaka gibi teknolojilerden, "i" harfinin üzerine mikro noktalar halinde saklanan mesajlar içeren kartpostallar aracılığıyla alınan talimatlardan, neredeyse tüm Paris'i dolaşarak buluşulacak noktaya ulaşılması gibi çılgın detaylardan oluşuyor... yazarın üslubu değişik/güzel, böyle bir parodiyi yazmak da zordur herhalde, o anlamda yazarın hakkını teslim ediyorum... ve fakat kitabı sevdim dersem doğru olmayacak, 'Cherokee'yi bekleseymişim keşke diye düşünmedim değil... sonuçta bana uymadı a

BÜYÜK KÜTÜPHANE SERİSİ 3 2019'da Büyük Kütüphane Serisinin ilk iki kitabını hafif kitaplar kategorisinden okumuştum, 5 kitaplık serinin kalanı 2020 ve 2022'de çevrilmiş ama ben yeni gördüm... üçüncü kitapta İskenderiye'den kaçan kahramanlarımız önce Londra'ya oradan da Philadephia'ya giderler, başlarına gelmeyen kalmaz... sürekli kaçmakla sorunun çözülemeyeceğini anladıkları ve eğer Kütüphaneyi kötü yönetiminden kurtarmak istiyorlarsa başladıkları yere dönmeleri gerektiği kararını verirler, macera devam eder... Bu tip romanlarda bir süre sonra bana hep yerinde sayıyormuş duygusu geliyor ve çok çabuk bıkıyorum o yüzden de yalnızca üçüncü kitabı aldım ve duruma göre hareket ederim diye düşündüm... ve tahmin ettiğim gibi oldu bu kadarı bana yetti, hatta bu kitabı okumasam bile olurmuş... ben burada bırakıyorum ama kolay okunan, heyecanlı bir roman arıyorsanız deneyebilirsiniz...  Yazar: Rachel Caine Çevirmen : Merve Cam Özgün Adı: Ash and Quill Sayfa Sayısı

İskenderiye Dörtlüsü 3 Dörtlünün bu üçüncü kitabı, aynı olayları farklı bakış açısından anlatıyor olsa da diğerlerinden epey farklı... şöyle ki; bu roman üçüncü tekil şahıs olarak anlatılmış (diğer ikisi birinci tekil şahıstı) ve ilk ikisi İskenderiye şehri, karakterlerin özel hayatları, sosyal ilişkilere yoğunlaşmışken, üçüncü cilt siyasi olaylara ağırlık veriyor, ayrıca yazar Mountolive karakterine kendi hayatından bazı unsurları eklemiş gözüküyor... Mountolive üzerinden İngilizlerin (hatta Fransızların) Mısır'daki konumları, Müslüman, Kıpti, Yahudi ve diğerlerinin birbirleriyle ilişkileri ve mücadeleleri anlatılıyor... ilk iki kitapta nasıl değerlendireceğimizi bilemediğimiz Justine ve kocası Nessim'in ilişkisini nihayet bu romanda anlayabiliyoruz, olayların çoğu netlik kazanıyor, bu yüzden arka kapakta yazan çivi lafı çok doğru... Seride her kitabı bir öncekinden çok sevdim, özellikle bu üçüncü cilt bana çok hitap etti, hatta eğer siyasi/tarihi kitaplarda

Yıl sonu listeleri hazırlamak pek adetim değil ama Sevgili Deeptone istedi ve hazırladım, bundan önceki 2019 listesiydi... Yılın en sevdiğim kitabı: Joseph Kessel/ Atlılar ; Mart ayında bu kitabı okuduğumda senenin en iyi kitabı bu olacak, diye yazmıştım öyle de oldu, çok sevdim. (2021 yılınınki ise Michel del Castillo / Karar Gecesi ) Diğer sevdiklerim: (alfabetik yazılmıştır) Bernhard Schlink / Olga Eduardo Berti / Düşlenen Ülke Fred Vargas / Korku İklimi Gustave Flaubert / Salambo Jenny Erpenbeck / Gölün Sırrı Ralf Rothmann / Baharda Ölmek ve O Yazın Tanrısı Salman Rushdie / Floransa Büyücüsü Tayfun Pirselimoğlu / Kadastrocu : Okuduğum tek Türk edebiyatından kitap, buraya almasam olmazdı:)) ama hem yazarı çok seviyorum hem de roman iyiydi. Beni şaşırtanlar: Gonçalo M. Tavares / Babasını Arayan Yüzyılında Kayıp Bir Kız: Yazarı hala neden okuyorum diye merak ederken sevdiğim bir kitap oldu. Lawrence Durrell / Justine ve Balthazar : İskenderiye Dört