VIRGINIA WOOLF - Mrs. Dalloway

Bir haftadır bu romanı okuyorum ve kitap hepi topu ikiyüz sayfa, aslında okumuyorum bitirmeye çalışıyorum ifadesi daha doğru olur... Woolf’un okumasının zor olduğunu biliyordum ama bu kadar sıkıcı bir romanla karşılaşacağımı da düşünmemiştim açıkçası... ne F.Kafka’da ne T.Mann’da bu kadar zorlanmıştım... Yazar kendi kafasındaki gelgitleri Clarissa üzerinden romana aktarmış gibi görünüyor... kendine ait zorlukları örneğin eşcinsellik, kadınların meslek sahibi olmalarına ilişkin kısıtlamalar gibi konuları anlatıyor ama sanki bir fırça darbesi vurur gibi belli belirsiz, siz cımbızla ayıklar gibi içinden çıkarmaya çalışıyorsunuz, onun yerine romanda uzun uzun davet hazırlıkları, çiçeklerin nasıl olacağı, kraliçenin arabasının nereden nereye gittiği gibi cümleler ağır basıyor... toplumu, savaşı eleştiren bir roman olduğu ifade ediliyor ama Septimus karakteri (ki romanın tek iyi yanı Septimus ve karısının anlatıldığı bölümlerdi) dışında bu pek anlaşılamıyo...