''kitap gibi''

En sevdiğim Japon yazarlardan Kazuo Ishiguro’nun YKY’de yayımlanan son romanı bu... yazarın ise 1982 yılında yazdığı ilk roman... Okuduğum diğer Japon yazarlar (Murakami, Kavabata, Mişima) kendi toplumlarını anlatan veya en azından Japonya’da geçen hikayeler yazıyorlar...Bu kitap ise Ishiguro'nun Japon toplumunu anlattığı, bildiğim tek romanı... belki yazarın 5 yaşından beri İngiltere’de yaşamasının etkisi bu... Roman geriye dönüşlerle kurgulanmış, yaşlı bir japon kadının kızları ile olan ilişkisini anlatıyor... Ama yazar  bu ilişkinin gelişimini, ulaştığı sonucu izah ederken yaşlı kadının Nagazaki'de yaşadığı ve ilk kızına (intihar eden kızı) hamile olduğu dönemleri kullanıyor.. Siz okuyucu olarak kadının gençliğinde yaşadığı olayları yorumlayarak ilk kızının neden intihar etmiş olabileceğini, diğeri ile olan ilişkisinin gidişatını çıkarmak durumundasınız... bir yandan da  ikinci dünya savaşı sonrasında Japonya’da değişen değerleri, geleneklerin çok önemli old...

Amin Maalouf’un son romanı da tıpkı diğerleri gibi çok etkileyici... Neredeyse tüm romanlarını okumuş biri olarak bu kitabı da çok sevdim... Bundan önce okuduğum, kendi kökenlerini dedesinden hatta dedesinin babasından başlayarak aile geçmişini ülkenin tarihiyle de iç içe anlattığı romanı   ‘’Yolların Başlangıcı’’   ndan devam ediyoruz gibi hissettim... Böyle düşünmeme sebep, hem ülkenin tarihini anlatmaya devam etmesinden hemde ana karakterin kendisine benzemesinden ötürü...  ‘’Yolların Başlangıcı’’ kitabında Osmanlı’dan başlayarak '’ Doğu ’’nun hikayesi anlatılıyordu (sırası gelmişken Cumhuriyetimizin kuruluşu ve Atatürk hakkında adı geçen  romanda son derece doğru saptamalar yapılmış bunu da belirtmeden geçemeyeceğim)  bu son kitapta ise iç savaş nedeniyle Lübnan'dan ayrılanların veya ülkede kalmayı seçenlerin kararlarının sorgulandığı,  bu arada ‘’ Doğu ’’nun da tarihsel bir kesitinin sunulduğu bir hikaye anlatıyor Maalouf.. Savaşın tüm hayatları n...

Bu kitabı yazarı için almıştım.. farklı ülke yazarlarından okumaya çalışıyorum her kültürün kendine özgü özellikleri var ve değişik şeyler öğrenebiliyorsun... Bu romanın yazarı da Harvard Üniversitesi’nde Slav dilleri ve karşılaştırmalı edebiyat profesörü bir Rus... açıkçası çok beğeneceğim bir kitap olacağını düşünmüştüm... kitap tanıtımındaki detektiflik hikayesi benim için önem arz etmemişti çünkü ben polisiye sevmem ve çok nadir okurum... tanıtım bütünüyle cinayet üzerinden gidiyorsa da daha çok sistem değişikliğinin anlatıldığı bir roman olacağını düşünmüştüm... maalesef her ikisi de değilmiş... okuyucu bu kitabı salt detektiflik hikayesi için alıyorsa anlamsız olur çünkü bu türle uzaktan yakından ilgisi yok... evet kitabın başında bir cinayetten bahsediliyor ama sonrasında konu çok farklı bir mecrada ilerliyor, kitabın bitmesine 10-15 sayfa kalınca cinayeti kimin işlediği laf arasında kısaca belirtiliyor artık okuyucuya ayıp olmasın diye...kitap tanıtımının bu kadar yanıltıcı ol...

Bu kitabı Can Yayınlarının baskısından okumuştum yıllar önce... bu yıl Doğan Kitaptan yeniden basımı çıkınca yazayım dedim... 1940-50'li yıllar Beyoğlu'su anlatılıyor romanda sokak sokak,  han han... lebonda,  markizde oturuyor, inci pastahanesinde profiterol yiyor,  rumeli handa dolaşıyorsunuz ... zaman ve mekan sürekli değişiyor tabi beraberinde kişilerde... ama bir yandan da herkes birbiri ile bağlantılı gibi....cahide sonku havasında muhteşem bir kadın, yetenekli falcılar, eski eşyalar, komodinler, fincanlar  bir sürü değişik figür var  romanda yer alan....piyer loti’de oturup, fethiye’de bir parkta neveser bir şarkı dinliyorsunuz... tüm zamanlar birbirine karışmış gibi...sanki bir rüyanın içindeymiş gibi  anlatılmış hikaye...  diğer yandan tüm roman bir sürü öykünün birleşimi gibi de duruyor ... rüyada mıyım?? uyanık mıyım?? anlaşılamıyor... roman kahramanları da şaşırıyor zaten bu duruma... Özetle muhteşem bir roman bu...Beyoğlu'nda büyül...