''kitap gibi''

Marc Levy çok sevdiğim bir yazar, bu son romanda dahil 12 kitabını okudum... 2012 yılında yayımlanan İlk Gün/İlk Gece ’yi sevmeyince kısa bir ara vererek 2013’de yayımlanan iki kitabını okumadım ve geri döneceğimi de düşünmüyordum açıkçası... kitapçıda dolaşırken bu ay yayımlanan son romanı görünce eski bir dosta rastlamış gibi oldum ve hemen aldım... beni etkileyen diğer bir unsur da kitap kapağı oldu, stil değiştirdiğinden beri beğendiğim ilk Can Yayınları kapağı... Hemen başında söyleyeyim devam ettiğime memnunum... eski kitapları kadar olmasa da bu da güzel bir roman olmuş, gerçek bir olaya dayanıyor ve dünyanın geleceğine dair insanı ürpertecek bir konudan bahsediyor... ve eğer tam da yazarın anlattığı gibi gerçekleşirse Eduardo Galeano’nun dediği gibi  ‘’içinde yaşadığı evi yiyip bitiren ’’   varlıklar olduğumuz tescillenecek de sonrasında ne yapacağız orası meçhul?! Roman; dağcılık konulu başlıyor, aksiyon/gerilim/casusluk olarak devam ediyor, egemen güçler, ...

Bu kitap 1969 yılında yazılmış, dilimize de 1975 yılında çevrilmiş, bende çok uzun zamandır okumak istiyorum ama önceki baskıların tamamı tükenmişti... kitapçıda April Yayınevinin geçen ay yayımladığı yeni baskıyı görünce nasıl sevindim anlatamam... kitabın ilk sayfasından devam edersem; MEZBAHA 5 VEYA ÇOCUKLARIN HAÇLI SEFERİ ÖLÜME ÖDENEN BİR DANS BORCU KURT VONNEGUT, Savaş Dışı Kalmış Bir Piyade Keşif Eri ve Bir Savaş Esiri Sıfatlarıyla Çok Uzun Zaman Önce, Elbe Nehri’ndeki Floransa da Denen Dresden’in Yangın Bombalarıyla Bombalanmasına Şahit Olmuş ve Belki Günün Birinde Anlatabilmek İçin Bombardımandan Sağ Kurtulmuştur . 13 Şubat 1945’de -Avrupa’da savaşın bitimine birkaç ay kala- önem taşıyan bir savaş sanayine yahut askeri varlığa sahip olmayan Dresden şehri müttefiklerce yerle yeksan edilmiş, Hiroşima’dan bile çok sivil ölmüştür... büyük bir kötülüğü ortadan kaldırmak için daha büyük bir kötülük yapılmıştır... Almanların ses çıkaracak yüzü olmadı...

Neredeyse Evrensel Bir Tarih Urugaylı gazeteci ve yazar Eduardo Galeano bu sene Nisan ayında hayatını kaybetti, onun için Dünyanın Vicdanı Bir Gazeteci deniyor... ben de o vesileyle daha önce hiç okumadığım bu yazardan bir kitap seçtim... Aynalar deneme olarak yazılmış bir insanlık tarihi, milattan önceden başlıyor günümüze kadar geliyor... tarih sahnesinde yerini almış tüm iktidar sahiplerini, büyük emperyalistleri, peygamberleri, din adamlarını, filozofları, yazarları, ressamları, bestecileri, bilim adamlarını, özetle dünyamıza iz bırakmış herkesi, her önemli olayı anlatıyor... daha çok da geniş kitlelerin sömürülmesine yol açan olayları, bunlara sebep olanları ve buna karşı duran nadir insanları konu ediyor... tarihin her bir sayfasını olayların alt metinlerini de deşifre ederek yeniden çeviriyor... Konular, yaklaşık yarım sayfaya ulaşan küçük bölümlerle anlatılmış, yazar 600 anlatı olduğunu teşekkür bölümünde belirtiyor... bu yazım şekli çok iyi olmuş, rahat okunmasını ve...

Murakami’nin 1990 yılında yazdığı, dilimize bu sene çevrilen son kitabı tür olarak ‘’anlatı’’ olarak etiketlenmiş... öncelikle kitap çok ŞIK, pırıl pırıl kuşe kağıda basılmış, illüstrasyonlarla süslenmiş, şömizli(*), lacivert, ekru, lame renklerle çok asil bir havası var... tabii bu kadar şık olunca çok pahalı bir kitap olmuş üstelik sadece 90 sayfa... meramımız okumak ve okutmak ise yayınevinin bunu ayrıca normal bir şekilde de yayımlaması gerekir diye düşünüyorum...   Tanıtımda da bahsedildiği şekilde birden fazla okunacak ve her sefer başka bir şey bulunacak bir anlatı... bana kadının hayatının rutininden fazlasıyla bunaldığı ve kapana kısıldığı duygusunu verdi... bir kısır döngü içine sıkışıp kalmak gibi... Murakami’nin muhteşem anlatımı da artı olarak bulunuyor... ben tabii ki çok sevdim hatta niye bu kadar kısa diye hayıflandım, diyeceğim tek şey okuyun....  (*) Bu sıfatı öğrendiğim blogger arkadaşım Eral'e ‘’kitaplarla beslenmek’’ teşekkürlerimle.... ...

Bu kitabı alalı çok oluyor ama okumak pek içimden gelmiyordu, kötü çıkacak diye düşünüyordum açıkçası... neyse bu sefer korktuğuma uğramadım, romanı çok beğendim... J. Boyne 1971 doğumlu İrlandalı bir yazar ve bu kitapta iyi iş çıkarmış, çeviride güzeldi dolayısıyla çok memnun kaldım... Hikaye ana hattıyla iki kıs ma ayrılmış; birinde fakir bir köylü çocuğu olan Georgi’nin 16 yaşında Romanov Hanedanın emrine girmesiyle hayal bile edemeyeceği bir yaşantıya kavuşmasını anlatıyor, arada fakir çocukluk günlerine de değiniyor... diğerinde ise Georgi ve karısının Londra ve Paris’teki göçmen hayatını okuyoruz... fakat bu iki konu küçük bölümler halinde birbirini takip eder şeklinde yazılmış, yani bir anda St. Petersburg’dayız oradan Londra’ya geçiyoruz ve bu şekilde devam ediyor... Rusya bölümleri 1908’den başlayıp, 1918’e kadar devam ediyor, Londra ve Paris bölümleri ise 1981’le başlayıp, 1919’a kadar geriye doğru ilerliyor ve kitap bittiğinde aynı tarihte buluşuyor... Rusya'da...