''kitap gibi''

‘’Üçüncü Dünya’nın tarifi ne fakirlik ne endüstrinin gelişmemişliğidir. Üçüncü Dünya yarını düşünmeyen toplumlardan oluşur. (syf:67)’’ İlber Ortaylı’nın bu eseri; 45 yıldır gezen bir seyyah olarak gittiği bir çok ülkeye ve şehre dair anlatmak istediklerini kapsıyor... bu ülkelerin kiminde tarih, kiminde kültür, kiminde uluslararası ilişkiler, kiminde ekonomi öne çıkıyor ama en çok da bizimle olan eski/yeni ilişkilerini anlatıyor... Bu kitabın ilk baskısının yapıldığı yayınevinden bahsediliyor ama yıl yazılmamış (ben içinden cımbızlayarak 2007 gibi bir tarih buldum) 10. Baskı içinde yeni bir önsöz yazılmış ama içindekiler olduğu gibi bırakılmış diye düşünüyorum çünkü ülkemiz için neredeyse Avrupa Birliği'ne girecek, birçok ülkeyle iyi ilişkileri olan bir profil çiziyor o nedenle ben 2007’de kalmış diye düşündüm (gerçi ben o tarihte bile İlber Hocam kadar olumlu bir tablo çizmezdim o ayrı)... ve geçen bu on yılda hem bizde hemde ortadoğuda köprünün altından çok sular aktı ve...

David Mitchell’den daha önce Jacob de Zoet’in Bin Sonbaharı’nı okumuş ve sevmiştim... bu kitabı gördüğümde ise hemen dikkatimi çekti, ciltli, şık bir tasarımı var, kapağı çok renkli ve canlı, incecik pırıl pırıl bir kağıda basılmış ister istemez ilgileniyorsunuz, zaten yazarı da sevmiştim okuyayım dedim... Başlangıç olarak hiçbir kitapta bu kadar çok değişik/alakasız konunun uzun uzun anlatılıp sonunda bir şekilde anlamlı bir bütün oluşturduğunu görmemiştim varsa bile çok azdır herhalde... Kitap 6 bölümden oluşuyor ve ana konu zaman (daha doğrusu zamansızlık) olduğu için tarihi bir sıra izliyor, aşağıda bu kısımları anlatmaya çalışacağım... 1984 : Holly Skyes İngiltere’de yaşayan onbeş yaşında genç bir kızdır, küçüklüğünde gaipten sesler duyduğu, hayali insanlar gördüğü için psikolojik rahatsızlığı olduğu sanılmıştır... aynı şekilde küçük erkek kardeşi Jacko’da sürekli labirent resimleri çizen tuhaf bir çocuktur... Holly, erkek arkadaşı yüzünden annesi ile kavga ettiği bir ...

Blogumu takip edenlerin bildiği üzere Sezgin Kaymaz en sevdiğim yazarlardan biridir ve yeni romanının çıktığını duyunca kitabın arka kapağını bile okumadan satın aldım... şu anda geldiğimiz noktayla ilgili ise söyleyecek söz bulamıyorum... bir haftalık uğraşmadan sonra 84. sayfada bıraktım ve bu duruma inanamıyorum... her elime aldığımda yarım sayfadan fazla okuyamadım, zor okunduğundan değil, akıcı görünüyordu ama konu bana hiç hitap etmedi bir kaç satırdan sonra sıkılıp bırakıyordum şimdi düzelecek, şimdi düzelecek diye bekleyip durdum ama olmadı maalesef... Yazarın 2000 yılında yayımlanan Lucky isimli bir romanı var Farfara onun devamı gibi gözüküyor, ben Lucky’i okumadığım için adapte olamadım belki de bilemiyorum... romanın okuduğum kısmında bir sürü yeni doğmuş köpeğin etrafı pisletmesinden ve ne yaptıkları belli olmayan bir karı kocadan başka bir şey yoktu... köpeklere karşı değilim hatta KÜN kitabındaki köpeğe bayılmıştım ama buradakiler hiç ilgimi çekmedi... Sonuç ...

Dostoyevski’den Suç ve Ceza ile Karamazov Kardeşler’i üniversitedeyken okumuştum, çok zaman oldu...  üçüncü bir kitap ancak kısmet oldu ve 1864 yılında yayımlanan bu eserin ilk bölümü toplumdan kendisini soyutlayarak yaşayan bir adamın; iç dünyasına, insanlığa, topluma dair serzenişleri, fikirleri, itiraflarını içeriyor... ikinci bölümde ise insan içine karıştığı nadir anların birinde arkadaşlarıyla yaşadığı olayları ve onlar üzerine düşündüklerini, hissettiklerini anlatıyor... Bu kısa roman mükemmel, ben özellikle ilk bölümde yazdıklarına bayıldım, kaçırmayın mutlaka okuyun... Yazar: Fyodor M. Dostoyevski Çevirmen : Nihal Yalaza Taluy Sayfa Sayısı  : 140 Basım Yılı  : 2016(13. Baskı) 2008(1.Baskı) Yayınevi : T. İş Bankası "İnsan olmak, gerçek insan, etiyle kemiğiyle insan olmak bile ağır gelir bize. Utanırız bundan, insan olmayı yüzkarası sayarız, benzeri olmayan toplumsal birtakım insanlar olmak için çabalarız. Ölü doğmuş insanlarız biz ve uzun ...