MELANIA G. MAZZUCCO - O, Öyle Sevgiliydi

19 Mayıs Atatürk'ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramımız Kutlu Olsun...

Bu romanı -karantina günlerinin hemen öncesinde- YKY'ye en son uğradığımda gördüm, ne yazarı ne de konu edilen Annemarie Schwarzenbach'ı (1908-1942) tanıyordum, sadece biyografik bir kurgu olması ilgimi çekti ve aldım... kitap iki yıllık yazım sürecinin ardından 2000 yılında basılmış, adını Rainer Maria Rilke’nin aynı isimli şiirinden alıyor... yazarın dilimize çevrilmiş iki kitabı daha var (Hayat ve Mükemmel Bir Gün) ama ben onları da hiç bilmiyordum...

Bu açılıştan sonra sadede gelirsem; yazarın tarzını da çeviriyi de pek sevmedim ama ne kötüydü derseniz öyle elle tutulur bir şey de söyleyemiyorum, roman baştan sona bana çok soğuk geldi, hep dışarıda kaldım, halbuki Annemarie'nin hayatı çok çalkantılı (hatta delice denilebilir), hiçbiri bana geçmedi belki de o yüzden tarzı sevemedim bilmiyorum... karar vermek için yazarın başka bir kitabını başka bir çeviriyle okumam lazım sanırım... ayrıca yayınevi de başarısızdı; İngilizce en basit/bilinen ifadeleri (oh my God gibi) dipnotta çeviriyor buna karşın Latince, Fransızca, Almanca uzun cümleleri olduğu gibi bırakıyordu inanamadım... Freddy Schwarzenbach'ı (kardeşi) tüm kitap boyunca bir kardeşi yazdı, bir ağabeyi bir türlü karar veremedi, velhasıl kitap baskıya girmeden hiç okunmamış gibiydi...

Buna rağmen Annemarie Schwarzenbach'ın hayatı inanılmazdı; 34 yıla ne kadar çok şey sığdı, neler neler yaşandı, Avrupa Ülkelerinin haricinde Türkiye'den, İran'dan Afganistan'a, Amerika'dan Kongo'ya, Fas'a, Sovyetler Birliği'ne neredeyse bütün dünya dolaşıldı, uyuşturucu ve psikiyatrik sorunların biri bitip biri başladı, aile ilişkileri, annesi, sevgilileri, arkadaşları, yazma tutkusu, savaş, yok yoktu şaştım kaldım... dolayısıyla huzursuz bir ruh/sıra dışı kişilik Annemarie'yi tanıdığıma ve bu biyografik romanı okuduğuma çok memnunum... Annemarie'nin yazdığı dilimize çevrilmiş ''İran'da Ölüm'' isimli bir kitabı da var, onu da okumayı düşünüyorum...

Thomas Mann’in çocukları Erika Mann ve Klaus Mann'la olan saplantılı ilişkisi ile annesi Renée’yle olan mücadelesi hayatının ana eksenini oluşturuyor, yazar uzun uzun bu konuyu anlatıyordu... Annemarie ve ailesinden çok sayıda fotoğraf kalmış keşke bu kitaba birkaçını ekleselerdi çok iyi olurdu... 

Sonuç olarak; hoşuma gitmeyen yönlerine rağmen okuduğuma memnunum ilgi alanınıza giriyorsa kaçırmayın okuyun derim...

Yazar: Melania G. Mazzucco

Çevirmen: Meryem Mine Çilingiroğlu

Özgün Adı: Lei così amata

Sayfa Sayısı: 480

Basım Yılı: 2011

Yayınevi: YKY

Fotoğrafçı, gazeteci, arkeolog, yazar, seyyah… Ya da zengin bir ailenin kızı, “meşhurların arkadaşı”, uyuşturucu bağımlısı, tutkulu âşık, kavgacı kişilik, lezbiyen, deli… Ya da hiçbiri… Sıradışı ve sınırda yaşayan bir kadın-erkek. Annesinin ve Thomas Mann’ın ikiz çocuklarına, kızı Erika ile oğlu Klaus’a duyduğu büyük aşkın gölgesiyle, ömrü oradan oraya savrulmakla şekillenen, hem kadınların hem de erkeklerin tutkulu bir aşkla bağlandıkları bir kült figür: Annemarie Schwarzenbach. Bir özyıkım ve arayış hikâyesi…

1942’de, 34 yaşındayken ölen ve annesinin de katkısıyla unutuluşa terk edilen, sonra 1987’de Cenevreli genç bir araştırmacı Roger Perret’in yazdıklarıyla, neredeyse yeniden dirilen, iki dünya savaşı arası bohem hayatın çarpıcı kahramanlarından Annemarie…

Melania G. Mazucco 1966’da Roma’da doğdu. La Sapienza Üniversitesi İtalyan Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Experimental Center for Cinematography’de sinema eğitimi aldı. "Hayat" adlı romanıyla 2003 yılında İtalya’nın en büyük edebiyat ödülü Strega’yı kazandı. 21 ülkede yayımlanmış 5 roman yazdı.