NATSUME SOSEKİ - Gönül

Asıl adı Natsume Kin'nosuke olan yazarın Soseki takma adı, inatçı anlamına gelen Çince bir deyimmiş.. 1914 yılında yazdığı dilimize Gönül olarak çevrilen Kokoro romanı ise bir üçlemenin son kitabıymış (diğerleri; 1912 yılında yazdığı Bahar Ekinoksu ve Ötesi ile Yolcu) ama nedense bu son roman tüm dünyada çok ünlü olmuş... diğer kitaplar dilimize çevrilmemiş gözüküyor ama bu roman tek başına okunabiliyor...

Romanda üç bölüm var; ilk bölümde genç üniversite öğrencisi (anlatıcı) sayfiyede tanıştığı hocam diye hitap ettiği (orijinalinde Sensei) kişiyle olan ilişkisini anlatıyor... ikinci bölümde anlatıcı, mezun olduktan sonra gittiği memleketinde hasta olan babasıyla ve ailesinin geri kalanıyla olan ilişkisini anlatıyor... üçüncü bölüm ise; Sensei'nin anlatıcıya yazdığı ve geçmişine dair bir gizemi açıkladığı bir mektuptan oluşuyor...

Japon edebiyatını çok seviyorum ama Soseki'den ilk okumam, Mişima'yı da andırıyor ama Kawabata'ya daha çok benzettim, gerçekten bu iki büyük yazar Soseki'den epeyce etkilenmişler... ufak tefek otobiyografik öğeler vardı, yavaş, sakin sakin anlatıyor ama çok sürükleyici bir romandı, çok beğendim... hem o dönemin Japonya'sındaki batılılaşma/geleneksellik, hem yalnızlık, hem de insan doğası iyice irdeleniyordu çok iyiydi, Japon edebiyatı ilginizi çekiyorsa okuyun derim... 

Not: Sensei ifadesi Hocam olarak çevrilmiş (ki bizde öyle kullanıyoruz) ama nedense okurken çok gözümü tırmaladı sanki üstadım veya ustam olsaydı veya en iyisi Sensei olarak bırakılsaydı diye düşündüm:) benimle ilgili bir durum ama bunu da not olarak yazayım... 

Yazar: Natsume Soseki

Çevirmen: Zeynep Ebru Okyar

Özgün Adı: こころ (Kokoro)

Sayfa Sayısı: 344

Basım Yılı: 2022

Yayınevi: İthaki

“Özgürlük, bağımsızlık ve bencillikle dolu bu devirde doğmanın bedelini yalnızlıkla ödüyoruz.”

Japonya’nın en tanınmış ve en saygı duyulan yazarlarından biri olan, Ben Bir Kediyim, Üç Köşeli Dünya ve Ardından gibi eserlerin yazarı Natsume Soseki’nin kaleme aldığı son kitap olan Gönül, ülkesinde İnsanlığımı Yitirirken’le birlikte en çok okunan iki romandan biri. Yazarın kuşaktan kuşağa değişen değerleri, farklılaşan kadın, erkek ve aile mefhumlarını ve insanın çılgın kalabalıklar içinde birey olma mücadelesini ustalıkla anlattığı roman, edebiyat çevrelerince yazarın en önemli yapıtı.

Genç bir üniversite öğrencisi tatili sırasında ilgi çekici bir adamla tanışır. Tatilden sonra da dostluğunu sürdürdüğü bu kişi, hayattan kendini soyutlamış, eşinden başka kimseyle yakınlık kuramayan ve insanlığa olan inancını yitirmiş biridir. İkili birbiriyle yakınlaştıkça, genç öğrencinin “Hocam” diye bahsettiği adam ona gönlünü açacak ve pişmanlıkla, acıyla ve ölümle yüklü yaşam öyküsünü onunla paylaşacaktır.

Natsume Soseki: (1867-1916) İngiliz edebiyatı uzmanı, romancı. Japonya’da, çağdaş roman türünün en önemli yazarı olarak kabul edilir. Soseki, on beş yaşından itibaren yazar olmayı kafasına koymuştu fakat ailesinin ısrarlı itirazları neticesinde mimar olmak için Tokyo İmparatorluk Üniversitesi’ne kayıt oldu. Fakat bu süreçte İngiliz edebiyatı üzerine çalışmaya başladı. İlgileri üzerine çekişi 1905’te Ben Bir Kediyim adındaki romanıyla oldu. Daha sonra yazdığı birçok öykü ve roman ülkesinde oldukça ilgi gördü. Eserlerinde Batılı roman tarzı ve Japon geleneksel yazınını birleştirerek özgün bir üslup yarattı ve kendisinden sonra gelen birçok Japon yazar da Soseki’nin açtığı yolu izledi. Özellikle Yasunari Kavabata, Yukio Mişima ve Kenzaburo Oe gibi yazarlar Soseki’den oldukça etkilendi.