ANN BAER - ORTAÇAĞDA BİR KADIN

Ann Baer: 'Bütün bu resimler Ganymed'e mi ait, yoksa başka sanatçılarınız da var mı?' 1949'dan 1980'e kadar Londra'daki Ganymed Galerisi'ni yöneten Ann Baer, ​​halkın Ganymed Press'in çalışmalarına yönelik öngörülemeyen tepkileri karşısında sessizce eğleniyordu.

Ann Sidgwick, 4 Nisan 1914'te Mary Christina ve Frank Sidgwick'in altı çocuğundan biri olarak dünyaya geldi. Sidgwick'ler, seçkin bilim adamları ve okul öğretmenlerinden oluşan, bilgili ve iyi bağlantılara sahip, kendi zamanlarının edebiyat dünyasında derin köklere sahip bir aileydi.

1925'te Ann, Kent'in Keston kentindeki Hayes Court School'a gönderildi. Sidgwick çocukları küçük yaşlardan itibaren iyi baskının takdiriyle büyüdüler ve resim yapmaya teşvik edildiler. Chelsea Sanat Okulu'nda tasarım öğrencisi olan Ann, İkinci Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle birlikte Euston Road'daki Savaş Hasar Komisyonunda geçici memur olarak işe alındı. Daha sonra The New Statesman'de kitapçı işletecek birinin reklamını fark etti. Ebeveyninden ve edebiyat ile tarihe olan yoğun ilgisinden bahsederek işe başvurdu. İlanın bizzat gazete tarafından verildiği ortaya çıktı; The New Statesman'in girişimci müdürü John Roberts, yeni bir kitapçı dükkanı açan The Economist'e ayak uydurmak istiyordu. Sonuç olarak Roberts, kitapçı fikrinden vazgeçip Ann'in işi kabul ettiği Turnstile Press adlı kitap yayıncılık firmasına karar verdi. Ann, The New Statesman'in üstündeki çatı katındaki Michael Hodson'la paylaştığı ofiste, Roberts, Hodson, Sterck ve Gregory'nin Londra'da Ganymed'i kurma olasılığını ilk kez tartıştıkları büyüleyici bir toplantıya tanık oldu. Ganymed Press London Limited, The New Statesman, Lund Humphries ve çağdaş İngiliz sanatının hamisi Cyril Reddihough'un ortak mali girişimi olarak kuruldu. Ganymed Galerisi, The New Statesman'in ofislerinin yanında 11 Great Turnstile'de açıldı. Ann, John Roberts tarafından galeriyi yönetmek üzere atandı; Ann, yeteneklerinin Turnstile Press için çalışmaktan daha iyi bir şekilde orada kullanılacağını fark etti. Açılış partisinin konukları arasında Ann'in gelecekteki kocası Bernhard Baer de vardı, 1964'te evlendiler. 

Aslen Berlin'li olan Bernhard, 1933 yılında Yahudi olduğu için meslekten ayrılmak zorunda kalana kadar avukatlık yapmıştı. Aynı zamanda yetenekli bir fotoğrafçıydı ve renkli fotoğraf teknikleriyle geniş çapta deneyler yapmıştı. 1938'de, Ulusal Galeri'nin röprodüksiyon basımcısı Harrison & Sons'tan, benzeri bilinmeyen tek çekim renkli kamerasını kaçırması karşılığında kendisine bir iş teklif edildiğinde, Nazi Almanya'sından kaçma fırsatını yakaladı. 1950 yılında Bernhard Baer, ​​kendi deyimiyle tüm hayatı boyunca hazırlandığı iş olan Ganymed Press London'ın iş direktörlüğüne atandı. Bernhard Baer, ​​13 Temmuz 1983'te 78 yaşında öldü.

Ann, Londra ve Berlin Ganymed'in koruyucusu olarak devam etti. Bernhard Baer-Ganymed Arşivi şu anda Victoria ve Albert Müzesi'nde. 1996'da Ann, Down the Common: Bir ortaçağ kadınının hayatında bir yıl adlı bir roman yazdı ve resimledi. Ann Baer, ​​1 Aralık 2021'de 107 yaşında öldü.

Bu kitabı kütüphaneden aldım, ne kitabı seçerken ne de okurken yukarıda gördüğünüz gibi bir özgeçmişle karşılaşacağımı biliyordum... bir asırı aşan dolu dolu bir hayat, muhteşem bir kariyere sahip bir kadın, inanamadım... romanı bitirdikten sonra kimmiş bu Ann Baer diye merak ettim, yayınevi bir özgeçmiş koymamış, yazar hakkında tek bilgi arka kapakta yazılan kadar... bu sefer yazarın özgeçmişini bulmak sandığımdan zor oldu Ann Baer olarak da Ann Sidgwick olarak da Ganymed olarak da arattığımda bir sonuca ulaşamadım babasının adıyla (Frank Sidgwick) aradığımda bu seferde aşırı uzun bir röportaja denk geldim (merak edenler için tamamı https://www.sheila-markham.com/interviews/ann-baer.html) kısalta kısalta yukarıdaki özgeçmişe ulaştım...

Nihayet romana gelirsem; bu kurgu hikayede ne kadar gerçeklere bağlı kalındı bilmiyorum, herhangi bir kaynakça konulmamış... bir malikaneye bağlı olarak yaşayan köylüleri/bir anlamda serfleri anlatıyor... mart ayından başlıyor ertesi yıl şubat sonuna kadar ay ay bir yıllık bir dönemi içeriyor... her ay yapılan işler, mevsimlerin etkileri, sıkı çalışma, ölenler, doğanlar ne varsa anlatılıyor... çoluk çocuk herkes çooook çalışıyor, acayip bir yoksulluk var, yiyecek yemek bulmak derdindeler, her şeyin direği de kadınlar, çekip çeviren onlar, tam bir hayatta kalma mücadelesi... ilk başta ortamın pis hali beni çok etkiledi devam edemeyeceğim diye düşündüm ama sonrasında alıştım ve sonuna kadar merakla okudum... bu sefer çok uzun yazdım ama kitabı da yazarı da çok beğendim, artık böyle niş eserleri pek yayımlamıyorlar (keşke olsa), bir yerde rastlarsanız kaçırmayın okuyun derim...

Yazar: Ann Baer

Çevirmen: Çiğdem Çalap

Özgün Adı: Down the Common

Sayfa Sayısı: 348

Basım Yılı: 2003

Yayınevi: Epsilon

Seçkin İngiliz yayınevi Sigwick ve Jackson'ın kurucusu Frank Sigwick'in kızı olan Ann Baer, yıllarca Ganymed Press'in genel yönetmenliğini yaptı. Kitaptaki çizimler de yazara aittir.

Ortaçağda Bir Kadın adlı romanında Ann Baer, ortaçağ İngiltere'sinde, bir köylü kadının günlük yaşamını, adeta eski ve kutsal bir şarkının dizelerini yazar gibi, ay ay, bir yıla tamamlayarak anlatıyor. Açlık... Soğuk... Ölümler... Yıpratıcı yabanıl koşullarda iş yapma zorunluluğu... Yüreğini dolduran kaygılar... Hiçbir şey marangozun karısı Marion'un yaşama sevincini engelleyemez. Boş kilisenin temiz ve kutsal kokusunu; soğuk bir günde gökyüzünün şaşırtıcı, yeşilimsi mavisini; Noel'de köy halkının toplandığı Malikane'yi aydınlatan alevlerin ışığını; güneşin rengini içinde hapsetmiş olan balın rengini, çevresini saran bir büyü gibi algılar genç kadın.

İçinde yaşadığı dünyanın iyiliklerini de kötülüklerini de neredeyse minnetle kabul eden Marion, kendisinden evvelki ve sonraki kuşakların kadınları gibi, güzelliği görme yeteneğine sahiptir. Ve... Ortaçağda bir köyün acımasız koşullarında, yaşamı katlanılabilir kılan tılsımdır bu yetenek.

Aslında Marion evrensel ailenin direğini simgeliyor: Zor durumları göğüsleyip üstesinden gelen; günlük işlerin sıradanlığına yenik düşmeyen; ailesinin ihtiyaçlarını incelikle karşılayan; her şeye yetişen; bir saz gibi güçlü ve esnek biri... Anne, eş, kadın... 

Kapak Tasarımı Rembrandt'ın ''Yıkanan Kadın'' tablosundan detay

Yorumlar

  1. Siz çok uzun yazdım demişsiniz ama ben çok keyifle okudum, ilgi çekici bir roman kesin ancak elimde okunmayı bekleyen kitaplar var ve alırsam raflarda tozlanacak bu çekici kitap da, sizin çok hoş yazınız sayesinde tanışmış olmak şimdilik yetti bana, teşekkürler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tanıtımı beğenmenize sevindim, güzel sözleriniz için teşekkürler:) Kitap eski olduğu için sadece sahaflarda ve kütüphanede bulunabilir sanırım o yüzden bekleyen kitaplara eklemeye gerek yok. Keyifli okumalar diliyorum:)

      Sil
  2. elime geçer bir ara nasıl olsa :)

    YanıtlaSil
  3. Çok etkileyici gerçekten, kurgu da eklenmiş anladığım kadarıyla ama böyle bir yaşamın, özgeçmişin olabileceğine inanmak zor, o derece etkileyici:)) merak ettim, içinde çizimler de olması güzelmiş, elinize sağlık Gül Hanım, sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çoğunluğu kurgu sanırım Eren Hanım ama tüm insanların canını dişine takarak çalışması çok iyiydi. Çok teşekkürler, sevgiler:)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

STEFAN ZWEIG - İNSANLIĞIN YILDIZININ PARLADIĞI ANLAR

ANDRÉ MAUROIS - İKLİMLER

LOU ANDREAS-SALOMÉ - RUTH