José
Donoso’nun bu romanı, 1960’lar ve 70’lerde Latin Amerika’da
yaşanan ve “Boom” olarak adlandırılan edebi patlama döneminin
önemli eserlerinden biri olarak kabul ediliyor;
yayınevinin açılış cümlesi böyle ve doğru tam bir Latin
edebiyatı... aynı şekilde arka kapak açıklaması da çok iyi,
romanı bütünüyle açıklıyor... halüsinatif bir hikaye,
Şili'nin mitleriyle bağlantılı, ne gerçek ne değil birbirine
karışıyor, kimlik sorunları, cinsellik (belki tutku), ülkenin halleri hepsi bir arada anlatılıyor...
Böyle
uzun ve karmaşık bir metin için çok iyi okunuyordu, çeviri çok
iyiydi, sıkılmadan merakla sonuna kadar geldim ve 1962-1969 yılları arasında yazılan romanı
beğendim... sadece bu tip bir anlatıda yer aldığını düşündüğüm
alt metni (satır aralarını) tam çözemedim, bir şeyleri fark
ettim ama emin olamadım, o beni biraz rahatsız etti ama okuduğuma
memnunum... herkese uyar mı bilmiyorum ama Latin edebiyatını
seviyorsanız okuyun derim...
Yazar:
José Donoso
Çevirmen:
Süleyman Doğru
Özgün
Adı:
El obsceno pájaro de la noche
Sayfa
Sayısı:
640
Basım
Yılı: 2025
Yayınevi:
Everest
“Jerónimo de Azcoitía onca zamandır beklediği evladına bakmak için nihayet beşiğin perdelerini araladığında, onu oracıkta öldürmek istedi.”
Soy ve kusursuz beden takıntısıyla hareket eden aristokrat Jerónimo de Azcoitía ve yaşlılarla yetimlerin kaldığı bir sığınakta olup bitenleri sessizce gözlemleyen gizemli Mudito. Deliliğin topraklarında bu ikisini bir araya getiren, labirentlerin başka labirentlere açıldığı, hayata ve hayatın dışına dair tüm sınırların anlamını kaybettiği, halüsinatif bir hikâye. İnsanın en ilkel korkularıyla yüzleştiği, kaçışı olmayan bir kâbusun içine hapsolduğu, rahatsız edici bir anlatı.
20. yüzyılda Latin Amerika edebiyatının büyük bir sarsıntıyla kendine yeni yollar açtığı “boom” döneminin merkezindeki isimlerden olan Şilili yazar José Donoso, karanlığa dönük bakışları ve kara mizahıyla toplumsal yapıdaki çatlakların izini sürüyor. Hikâyesini derin bir sembolizm ile kaleme aldığı Edepsiz Gece Kuşu, iktidar, dışlanma, kimlik üzerine bir başyapıt.
Humberto, düzene saygı duymak gerekir, aldatarak ya da çalarak beyefendi olunmaz, işe dürüst olmakla başlamak gerekir. Biz Azcoitía olamayız. Onlara dokunamayız bile. Biz Peñaloza’yız, bizimki çirkin, bayağı, bir soyadı, operetlerde kaba saba espriler yaparken kullanılan bir soyadı, bir şahsiyeti sonsuza dek avam bir soyadının hapishanesine tıkarak gülünç hale sokan bu iflah olmaz kabalık simgesi bana babamın mirası.
JOSÉ DONOSO: José Manuel Donoso Yáñez (1924-1996), bilinen adıyla José Donoso, Şilili yazar, gazeteci ve profesördü. Hayatının çoğunu Şili'de geçirmiş olsa da, uzun yıllar Meksika, Amerika Birleşik Devletleri ve İspanya'da gönüllü sürgünde yaşadı. 1960'larda kişisel nedenlerle ülkesini terk etmiş olsa da, 1973'ten sonra sürgününün aynı zamanda Augusto Pinochet diktatörlüğüne karşı bir protesto biçimi olduğunu söyledi. 1981'de Şili'ye döndü ve ölümüne kadar orada yaşadı.
Donoso, Latin Amerika edebiyat patlamasına büyük katkıda bulunan bir dizi kısa öykü ve romanın yazarıdır.
Donoso’nun dünyasına dair bu güzel çözümlemeniz için teşekkür ederim. “Edepsiz Gece Kuşu” üzerine yapılan okumalar genelde yüzeyde kalıyor, ama siz romanın alt katmanlarına inmişsiniz. Özellikle kimlik ve çürüme arasındaki bağı işleyiş biçiminiz dikkat çekici.
YanıtlaSilDonoso’nun karakterlerini okurken insan kendi içindeki karanlıkla da yüzleşiyor sanki, değil mi?
Evet. Özellikle Humberto-Mudito çok etkileyiciydi. Güzel yorumunuz için teşekkür ediyorum.
SilYok bana göre değil. Böyle karmaşık, ''halusinatif'', alt metin-üst metin vb hikayeleri hiç okuyamıyorum.
YanıtlaSilO zaman başka kitaplara diyelim:) Sevmiyorsanız ne önemi var. Sevgiler:)
Silbilemedim bunu okuma konusunda ama aklımda olsun :)
YanıtlaSilBelki bir gün:)) sevgiler
Silson yazımda kitaplar diziler vardııı :)
YanıtlaSilBaktım:)
Sil