ERLEND LOE - Doppler

Bu romanı gördüğümde beni çeken şey, insanlardan kaçan bir adam ve takas ekonomisi oldu, ilginç olabilir diye düşündüm ve muhteşem bir kitap buldum... inanılmaz güzel bir dili / tarzı var, ironiden ironiye atlıyor, mizahi bir dille sizi peşinden koşturuyor... çok güzeldi bayıldım... bu roman, galiba bir Norveçli yazardan okuduğum ilk kitap, eğer unuttuğum başkaları varsa da çok değil ondan eminim... hem bu kitabın devamını (son sayfada devam edecek diyor, bir sonraki sayfa da ise inşallah diyor) hem de başka Norveçli yazarları okumaya karar vermiş bulunmaktayım...

Norveç bizim ülkemizle kıyaslandığında tam manasıyla ‘’fantastik’’ duruyor, gerçek değilmiş gibi ‘’Norveç’te yaşıyorsan, koşullar hakkında doğru bir fikrin olmuyor, diye düşünüyorum. Norveç’in bankalarda milyonlarca kronu var. Şaka gibi bir rakam. Sanki bir şeyin ne kadar çok olduğunu anlatmak için öylesine seçilmiş bir rakam. Ama bu, gerçek bir rakam. Norveç’in binlerce milyar kronu var. Bu para petrolden geliyor. Dünyada petrol fiyatlarını tetikleyen her sorunun ardından, paraları istifliyoruz. İnsanların arasına karıştığımız da yok. ‘’Denizin dibindeki petrolün sahibi kim?’’ diye sorulabilir, insan öyle düşünecek olursa. Ayrıca insan herhangi bir şeyi nasıl olur da alıp satabilir? Çünkü Norveç gerçek dünyanın önemsiz bir banliyösü. Biz de buralardan giderek uzaklaşıyoruz.’’(syf 116)

Ve kahramanımız Doppler hem insanları sevmemesi hemde medeniyetten epeyce sıkılması nedeniyle ormana bir çadır kuruyor ve orada yaşamaya başlıyor... hikayenin devamını yazmayacağım zaten çok kısa bir kitap, alıntıladığım paragrafta yazılanlara paralel bir sürü düşünceyle tüm dünyayı sorguluyor... yazdıkları vurucu bir o kadar da neşeli, mizahi, keyifli...

‘’Düze çıkmak istiyorsak, dünya halkları ve dinleri birbirlerine ellerini uzatmalılar. Ama bunun işe yarayacağına hiç inanmadığımı da itiraf etmeliyim. Sanırım tren kaçtı. Şimdi hayatta olanların yok olması ve yerlerine yeni bir insanlığın gelmesi gerek. Boş bir sayfa açılması lazım. İnsan ırkının saldırgan nitelikleri bir miktar azalmalı. Daha az yufka yürekli bir insanoğlu, büyük resmi görebilme yeteneğine sahip yeni bir tür ortaya çıkmalı.’’ (syf:110) ben de aynen böyle düşünüyorum...

Romana çok sayıda etiket yapıştırdım ama daha fazla yazmayacağım... çok iyi bir yazar ve çeviri, okuyun pişman olmayacaksınız... 

Yazar: Erlend Loe   

Çevirmen : Dilek Başak Carelius

Sayfa Sayısı : 124

Basım Yılı : 2016

Yayınevi : YKY

Babam öldü. 
Dün bir geyik avladım.
Ne diyebilirim.
Ya o ya ben, birimiz canından olacaktı.

Andreas Doppler: Bir başarı abidesi! İki çocuklu başarılı bir aile babası; başarılı bir tadilattan geçmiş güzel bir evi ve çok başarılı olduğu iyi bir işi var. Bir gün ormanda dolaşırken bisikletten düşüyor. Otların arasında yarı baygın bir halde uzanırken, uzun zamandır hissetmediği bir huzur doluyor içine: Neredeyse hiç tanımadığını fark ettiği babasının ölümü iyiden iyiye içine otururken, yeni banyo için fayans seçimi gibi banal düşüncelerden ve beynini kemiren o anlamsız çocuk şarkılarından kurtuluveriyor. 

Birkaç gün sonra işini, evini ve ailesini terk edip ormana taşınıyor. Doğa güzel, karanlık ve derin; ayrıca Bongo var: Kendini geyikten başka her şey sanan ve kart oyunlarından zerre kadar anlamayan bu afacanla bir "avcı toplayıcı" gibi yaşamaya çalışan Doppler, yağsız süt krizine girince, bir adım daha ileri gidip takas ekonomisine geçiyor... 

Norveç'in en çok okunan yazarlarından Erlend Loe, 1969'da, Norveç'in kuzeyindeki Trondheim şehrinde doğdu. Normal bir Norveçli çocuğun gitmesi gereken bütün okullara ve birkaç tane de çocuk yuvasına devam etti. Öğrenci değişim programı çerçevesinde Fransa'da bulundu. Ayrıca üniversitede sinema ve edebiyat eğitim gördü. Askere gitmeyi reddedip sivil kuruluşlarda zorunlu hizmette yer aldı. "Stella Polaris" tiyatro topluluğunda her işe koşan adam olarak çalıştı. Kurt Kudurdu adlı çocuk kitabı 2001'de, Kadının Fendi adlı romanı 2007'de beyazperdeye aktarıldı. Senaryosunu yazdığı "Varoluş Mücadelesi" adlı dizi film, NRK kanalında halen gösterilmektedir. 
(Aschehoug Ödülü, 2013)