ANNE ENRIGHT - Yeşil Yol
Yine
daha önce hiç okumadığım bir yazar ve büyük bir beklenti ile
aldığım bir kitap... tanıtımdan da gördüğünüz üzere bir
aile hikayesi ve ilk bölümde çocukların hayatlarından belli
kesitleri anlatıyor, bu arada zamanda 1980'den 2005'e kadar
geliyor... 2 erkek, 2 kız çocuğun hepsinin birbirinden çok farklı hayatları
(genellikle sorunlu) var, başka başka ülkelerde yaşıyorlar ve
ilişkileri çok zayıf... 2005 Noel'inde yetmişaltı yaşındaki
anneleri onları eve davet ediyor ve ikinci bölümde biraraya
geldikten sonra yaşananları okuyoruz...
Gelelim
sonuca; yazarı beğendim, roman güzel, karakterler iyi anlatılmış,
ilginç, akıcı yazılmış, rahat okunuyor dolayısıyla her şey
iyi... farklı bir şey söylesem haksızlık olur ama okurken
aklımda dönüp duran böyle bir hikaye okumak istemiyorum
cümlesiydi... yani hikayesini sevmedim, herkes
çok mutsuzdu, ağır keder havası fazla geldi velhasıl bana uymadı
ama yazar da kitapta iyi, deneyip kendi kararınızı verin
derim...
Yazar:
Anne
Enright
Çevirmen:
Ayça Çınaroğlu
Özgün
Adı:
The Green Road
Sayfa
Sayısı: 260
Basım
Yılı: 2018
Yayınevi:
YKY
“Yeşil Yol”, İrlandalı Madigan ailesinin birbirinden çok farklı kişiliklere sahip dört çocuğunun hikâyesini anlatıyor. Çocuklar birbirlerinden ne kadar farklı olsalar da anneleri aynı kişidir: Rosaleen. İletişim kurması ve idare etmesi zor bir kadın olan Rosaleen aslında çocuklarının bağlarının zayıf ve kopuk olmasının da esas sebebidir. Dünyanın dört bir tarafına dağılmış aile bireylerinin hayatlarından kesitler vererek ve karakterleri tek tek tanıtarak ilerleyen hikâye başladığı yerde, Dublin’deki eski aile evlerinde biter.
Man Booker Ödülü’nü kazanan çok satan yazar Anne Enright’tan aile bağları üzerine kolay kolay akıldan çıkmayacak, çarpıcı bir roman.
Anne Enright’ı yaşayan en iyi romancılar statüsüne çıkaran, kesinlikle okunması gereken bir roman. - “The Times”
Bağları zayıf aile bireylerinin taşıdığı ortak keder oldukça cesur ve parlak bir şekilde anlatılıyor. - “Daily Telegraph”
İrlandalı bir ailenin yaşamından kesitler taşıyan harika bir kolaj. - “The Guardian”
Anne Enright: Öykü, roman ve kurmaca dışı alanlarda eserler vermiş, ödüllü bir yazardır. “Toplantı” (Gathering) adlı romanıyla 2007 Man Booker Ödülü’nü kazanmıştır. 1991 senesinde Rooney İrlanda Edebiyat Ödülü’nü, 2001 yılında Encore Öldülü’nü kazanmıştır. Man Booker Ödülü’nü kazanana kadar İrlanda ve Birleşik Krallık’ta tanınan yazar ödülün ardından dünya çapında bir bilinirliğe ulaşmıştır. Aile, ilişkiler, aşk ve cinsellik ve İrlanda’nın çetin tarihi gibi konular üzerine yazmaktadır.
Sanıyorum o taraflar hep böyle kasvetli, kederli şeyler yazıyorlar. Vaktiyle İskandinav bir yazarın hangi romanıydı Nobel almıştı ayyy hiç sarmamıştı. Herkes mutsuz demişsin ya, tamam herkes mutsuz olsa da anlatırken mizah yine koyabilir yazar, Yeşil Yol deyince ben de ünlü film sandım tv de izlemiştim çok beğenmiştim.
YanıtlaSilEline sağlık Gül'cüğüm. Sevgiler:)
Evet haklısınız melankolik hava durumu yazdıklarına da yansıyor galiba Müjde Hanım:) Bu kitabın Yeşil Yol Filmi ile ilgisi yok o Stephen King'in kitabından uyarlanmış çok güzel bir filmdi. Bu kitapta geçen yeşil yol o yörede gerçekten varmış, yazar bazı isimleri (hem kişilerin hem kasabaların) değiştirdim, benzerlikler tesadüfidir diyor ama ben sanki bildiği birilerini anlatıyor hissine kapıldım. Çok teşekkür ediyorum, sevgiler:)
SilKitabı filmin kitabı falan zannettim. Meğersem bildiğimiz kitapmış. Kasvetli kitaplar beni pek açmıyor.
YanıtlaSilNevbahar Durağı; isim hemen filmi akla getiriyor haklısınız. Rahat okunan bir kitaptı en azından. Çok teşekkürler, sevgiler:)
SilBen de kasvet barındıran kitapları sevmiyorum ama bu sıkıntılı ortamı kalemiyle bir bire yansıtan edebiyatçıların kalemlerinden keyif aldığımdan kitabı okuyabiliyorum. Anladığım kadarıyla Yeşil Yol'da böyle bir kitap. Tanıtım adına teşekkürler...
YanıtlaSilMukaddes'çe Konuşan Satırlar; o yöreyi, o toplumu ve 1980-2005 arasında dünyada yaşanan bazı olayları çok gerçekçi yansıtıyordu. Bazen insanın okuduğu zamanda önemli oluyor, farklı bir zaman okusaydım sever miydim bilemiyorum ama? Çok teşekkürler, sevgiler:)
Silya memleket olarak oraların yeşilini seviyorum ama daha yaz kasvet ağır gelebilir ana okuyacağım not aldım
YanıtlaSilSevkoz; yorumunuzu merakla bekleyeceğim bakalım siz nasıl bulacaksınız? Teşekkürler, sevgiler:)
SilTeşekkür ederim, hemen bakacağım:)
YanıtlaSilBen yazınızı okurken bunun filmini seyrettim hissine kapıldım. Hatta yerli film olduğunu düşündüm, ama isim gelmedi aklıma. Ya da yanılıyorum, belki de çok bilindik hikayelerdir çevremizde yaşayan. Günümüzde kardeşler arası ilişkiler benzer değil mi. Ah evet benzerlik sanırım sadece Nurgül Yeşilçay filmiydi. Kardeşler çok farklı hayatlar yaşarken görüşmüyorlar. Bir piknikte biraraya geliyorlar. Gelme amaçları da yaşlı annelerini artık huzurevine yatırmak istemeleri. Günümüzün dünyasında bir araraya gelmek zor oluyor. Biz kardeşlerimizle aynı mahallede oturup sohbet edemiyoruz. Hatta abim , ayda bir sırayla, evlerimizde buluşalım yemek yiyelim hep beraber önerisi getirdi. Bir süre devam ettik, sürmedi. Teşekkürler..
YanıtlaSilBuradaki sorun görüşememekten çok hayat tarzları ve karakterleri birbirinden oldukça uç noktalarda farklı ve başka ülkelerde yaşıyorlar, anneleri de başka bir alem onunla da çok yapamıyorlar dolayısıyla biraraya gelmek zor oluyor. Tabii haklısınız benzer şeyler etrafımızda da var ve ilişkileri koparmamak için özellikle çabalamak gerekiyor çünkü hayat(zaman) çok hızlı akıyor artık. Teşekürler.
Silhımmm iyi gibi yazdığın konusu ama okunması çok gerekli deyil gibi duruyo bi deee :)
YanıtlaSilYani:) belki bana öyle geldi bilemiyorum:)
SilDüzeltmeler romanı geldi aklıma, o da aynı konuydu, ama sarmamıştı pek.. kitabın kapağındaki resim çok hoş ama:) keyifli okumalar Gül Hanım:)
YanıtlaSilResme bende bayıldım gel burada yaşa diyor sanki:)) Düzeltmeler J. Franzen'in ise o kitabı okumadım ama zaten Franzen'i hiç sevmedim o yüzden sarmamasına şaşırmam. Fakat bu yazar olarak Franzen'den fersah fersah iyi. Size de keyifli okumalar Eren Hanım, sevgiler:)
SilMerak ettim okumak istiyorum. Teşekkürler
YanıtlaSilKeyifli okumalar, teşekkürler:)
SilMadame savon blog beklerim efenim:)
YanıtlaSilHemen bakacağım:)
SilYazarı ve kitabı ilk defa duyuyorum. paylaşıma teşekkürler...
YanıtlaSilBende ilk kez okuyorum:) Teşekkürler sevgiler
SilSon zamanlarda ben de depresif konuları hiç okumak istemiyorum. Mutlu sonlar, görülen adalet falan daha tatmin ediyor beni. Bu yazarı hiç okumadım.
YanıtlaSilHaklısınız, illa çok mutlu olması gerekmiyor tabii ama depresif de olmasın. Sevgiler:)
Sil