CHRISTOPH HEINRICH - CLAUDE MONET

Bu kitabı yayımlandığı yıl okumuştum, bu eve kapanma günlerinde yeniden okumak istedim, iç açıcı bir şeyler iyi gelecekti... Claude Monet (1840-1926) en sevdiğim ressamların başında gelir ve bu kitapta Monet'in hayatı ve eserleri detaylı bir şekilde anlatılıyor... Çok kaliteli bir baskısı var ve keşke başka ressamlar için de böyle kitaplar yayımlasalar...

''Claude Monet parlak gün ışığının ressamıydı; gökyüzünün, karın, suda yansıyan bulutların ressamıydı. Neredeyse bütünüyle beyaz renkle resimler yapan ilk ressamdı. Monet ileri yaşlarına, son dönemlerinde yaptığı o görkemli nilüferlere dek bu beyazı kullandığı renklere katıştırmayı sürdürdü ve böylece (......) donuk iç ortamlardaki yumuşak gölgeleri resimden kovalamış oldu. Monet, ışığın ressamıydı. (syf:7)''

''Gleyre'in atölyesinde üç genç ressamla tanıştı: Frédéric Bazille, Alfred Sisley, ve Auguste Renoir. Askere gitmeden önce de Camille Pissaro'yla tanışmıştı. Bu dördü, izlenimci devinimin çekirdeğini oluşturacaktı. (syf:10)''

''Başlarda onlara izlenimciler denmesinin, onları alaya almaktan başka amacı yoktu; gelgelelim bu isim hemen kabul gördü. Leroy'un Le Charivari'deki dikenli yazısının üstünden bir- iki gün geçmemişti ki iyi niyetli bir eleştirmen şunları yazdı: ''Amaçlarını tek bir sözcükle anlatmamız gerekirse onlara izlenimci demeliyiz. Onlar izlenimcidir, çünkü yaptıkları, bir manzarayı tuval üzerinde yeniden üretmek değil, o manzaraya bakanda uyanan izlenimi aktarmaktır'' (syf:32)''

''Monet, Etretat ve Belle-Ile'de konu olarak çıplak kayalıkları, çırpıntılı denizi ve gökyüzünün sürekli değişen parıltısını, renklerini seçti ve bıkıp usanmadan ışıktaki değişimlerini aradı durdu; artık resimlerinde insana neredeyse hiç yer vermiyordu. Açık söylemek gerekirse, Monet (Manet ve Degas'ın tersine) hiçbir zaman figür ressamı olmamıştı. İlk yapıtlarında Monet'in ilgisini çeken, şemsiye tutan kadın değil, şemsiyeden süzülüp kadının üzerine düşen ışıktı. Sonraları resimlerinde figüre yer verdiyse bunun nedeni o figürlerin manzarasına derinlik duygusu getirmesiydi. (syf:52)''

Giverny'deki Bahçe ve Nilüferler;

''1869 yılında Monet ile Renoir, Bougival'de günübirlikçi sayfiyesini tuvale aktardılar: La Grenouillère (Kurbağalı Göl). Yan yana durduklarından her iki ressamın da bakış açısı hemen hemen aynıydı. (.......) Monet, resminin yapısını yatay fırça vuruşlarıyla kurmuş, ışıklı alanları tutumlu ama etkili kullanmış. Monet'nin fırça vuruşlarındaki belirginliğe karşın Renoir'ınkilerde bir bulanıklık var. Monet az sayıda, soğuk ve yumuşak renkler seçmiş, Renoir'ın paletindeyse kırmızının katılımıyla ısınan daha duyarlı tonlar yer alıyor. Monet modayla ilgilenmiyor, figürlerini yalnızca fırça dokunuşlarıyla oluşturmuş. Renoir'ın yönelimi ise giysilerin gün ışığındaki niteliklerini öne çıkarmak ve modaya ilişkin ayrıntıları yakalamaktan yana. Renoir resmin ortasını, düzenlemesinin odak noktası yaparak sıcak, yakınlık uyandıran kapalı bir ortam yaratmış. Buna karşılık Monet, gölgeleri tüm resme dengeli dağıtıp beyaz ışığını kenarları vurgulayacak biçimde yerleştirmiş. Böylece ortadaki odağı eritip, tüm görüş alanına yayılan açık, dinamik bir duygu yaratmış ve yüzeydeki renklerin oluşturduğu soyut motif ile görsel derinlik arasında bir uyum oluşturmuş. Resimdeki gerilimin böyle kenarlara doğru aktarılması, Monet'ye özgü bir düzenleme yaklaşımıdır. (syf:26-29)'' İlk resim Renoir, ikincisi Monet

Yazar: Christoph Heinrich

Çevirmen: A. Ela Uluhan

Özgün Adı: Monet

Sayfa Sayısı: 96

Basım Yılı: 2006

Yayınevi: Remzi / Taschen

Christoph Heinrich: 1960 yılında doğdu, Viyana ve Münih'teki sanat tarihi, tiyatro ve Alman edebiyatını inceledi ve doktorasını çağdaş sanattaki değişen anıt konsepti üzerine çalışması ile aldı. 1997'de Galerie der Gegenwart'ın küratörü olarak Hamburger Kunsthalle'de çalıştı. 2007'den beri Heinrich, Denver Sanat Müzesi'nde Modern ve Çağdaş sanat küratörü olarak çalışmaktadır. 20. yüzyıl çağdaş sanatı üzerine birçok kitap ve makalenin yazarıdır.