PETER ACKROYD - Doktor Dee'nin Evi
Şimdi
nereden başlasam, nasıl anlatsam? Bu kitap hiç aklımda yoktu,
yeniden açıldığı için sevinçlere gark olduğum YKY Kitabevine (nasıl bir çorak iklimde yaşıyorsak bir kitabevi açıldı diye geldiğimiz duruma bakın!!) gidince orada gördüm ve aldım...
yazardan daha önce okumamıştım ama İngiliz yazarları severim,
konu ilginç görünüyordu iyi çıkacak diye düşündüm...
Yazar; 16. yüzyılda yaşayan Dr. John Dee (1527-1609; İngiliz matematikçi, astronom, astrolog, okült, seyir,
emperyalist, ve yazar. Dee, Kraliçe I. Elizabeth'in danışmanlığı
yapmış, hayatını simya, kehanet ve Hermetik felsefeye adamıştır.
Dee hayatının son otuz yılını, ruhani varlıklar ile iletişime
geçerek, yaratılışın evrensel dili ve kıyamet bilgilerini
edinmeye adamıştır. Vikipedi) ile Londra'yı merkeze yerleştiren bir hikaye kurgulamış ve romanın
bir kısmı Dr. Dee ile 16. yüzyılda; diğer bölümü ise British
Museum'da çalışan, pek fazla arkadaşı olmayan, ebeveynleri ile
soğuk bir ilişki sürdüren ve babasının ölümü ile yüklüce
bir mirasa ve ondan önemlisi büyük gizemli bir eve sahip olan
Matthew Palmer ile yirminci yüzyılda geçiyor...
Kitap
bir bölüm Matthew, diğer bölüm Dr. Dee olarak devam ediyor;
miras kalan ev oldukça büyük, bir kısmı 16. yüzyılda, bir
kısmı ise 18. yüzyılda yapılmış gibi duruyor, çok uzun
süredir kimse oturmuyor olsa da çok temiz ve derli toplu
görünüyor... Matthew eve girdiğinde sanki etrafta birileri varmış
gibi hissediyor, bazı sesler duyuyor ve Matthew'un evin, dolayısıyla
kendi hayatının gizemini çözmesini ve diğer tarafta Dr. Dee'nin
simya, büyücülük ve meleklerle/ruhlarla ilişki kurma çabasını
okuyoruz, hikaye böyle...
Gelelim
sadede; ilk 80 sayfada çok sıkıldım ne anlatıyor bu diyerek
okumaya çalışıyorum bırakmayışımın tek sebebi sonunda
Matthew ne öğrenecek diye merak etmemdi, ayrıca Dr. Dee
bölümlerinin tamamı hiç mi hiç ilgimi çekmedi, bir an önce
bitse de Matthew'e geçsem diye bekledim sürekli... sonrasında
biraz daha iyi oldu veya ben alıştım bilemiyorum sonuna kadar
geldim, yazarın en iyi yanı merak unsurunu çok iyi kullanması idi
sonunda ne bulacak diye düşünmekten bir hal oldum... kitap
ilerledikçe tahmin ediyorsunuz, ki tahminim de sanırım doğru çıktı
ama yazarın bu romanla ana fikir olarak ne dediğini anlayamadım...
kitapları severim veya sevmem ama anlayamadığım çok nadir olur
ve bundan hoşlanmıyorum, dolayısıyla boşa çaba harcadım gibi
geldi...
Yayınevine Not: Kitap kapağında yazar ismi yanlış basılmış, sonraki baskılarda düzeltseniz iyi olur...
Yayınevine Not: Kitap kapağında yazar ismi yanlış basılmış, sonraki baskılarda düzeltseniz iyi olur...
Çevirmen:
Özcan Kabakçıoğlu
Sayfa
Sayısı: 300
Basım
Yılı: 2015 (3.Baskı), 2004 (1.Baskı)
Yayınevi:
YKY
Londralı Matthew Palmer, babasından miras kalan eski evi araştırırken, evin eski sahibinin 16. yüzyılda yaşamış matematikçi, astrolog, simyacı ve kara büyücü Doktor Dee olduğunu öğrenir. Ama asıl dehşeti, babasının ve kendisinin aslında kim olduklarını öğrendiğinde yaşayacaktır...
Dickens'dan bu yana hiçbir romancı Londra'yı Peter Ackroyd kadar güçlü anlatamadı. Ackroyd, başrolü yine Londra'ya verdiği Doktor Dee'nin Evi'nde, bu muazzam, soğuk ve gizemli kentin her ayrıntısını yetkinlikle kavrayıp aktarıyor.
Sıkıcı kitapları ben de sevmem ve okuyamam:( Ama konusu çok ilginçmiş, ruhlar, meleklerle konuşma çabası yani, merak ediyor insan ne oldu sonunda konuşabildi mi diye?:)))
YanıtlaSilEmeğine sağlık Gül'cüğüm. Teşekkürler:)
Müjde Hanım, aslında başlangıcı sıkıcıydı sonrası nispeten iyiydi ve ruhlar ve melekler bölümü ilginizi çekiyorsa size o kadar sıkıcı da gelmeyebilir. Bu konuşma işini Edward Kelley (okültist ve medyum) ile birlikte yapıyorlar bir şeyler de buluyorlar gibi ama bir yandan da Edward Dr. Dee'yi bilerek yanıltıyor gibi. Yani her şey biraz muamma halinde:) Bu iş için kullandıkları kristal taş British Museum'da sergileniyormuş. Teşekkür ediyorum, sevgiler:)
SilSen sıkılarak okuduysan, hatta anlayamadım diyorsan :) benim hiç sansım yok bence :))
YanıtlaSilKitap Güneşim; hiç öyle olur mu? hepimiz okuduğumuz kitaplarda farklı farklı noktaları yakalıyoruz. Keyifli okumalar, sevgiler:)
Silhımmm hiç duymadım önce peter ackroyd sandımdı :)
YanıtlaSilDeeptone iyi ki bu yorumu yazdınız Peter Ackroyd tabii kitap kapağı yanlış yazılmış inanamıyorum iç kısımda doğrusu var. Bana da bir tuhaf geliyordu zaten ama öyle yazılıyor herhalde diye düşünmüştüm. YKY'ye hiç yakışmadı bu. Teşekkürler çok makbule geçti. Sevgiler:)
Silaaaa ben de şimdi guguldan diğer isme bakıyodum bulamıyodum çok ilginç böle bişi ilk kez gördüm hem de yky hımmm istiklalden geçerken sölemeli ama birileri sölemiştir yaaa :) ackroyd iyi yazar ama bu kitabısını bilmiyom :)
SilBen de ilk kez karşılaşıyorum, üstelik arka kapak açıklamasında da doğrusu yazıyormuş, bakıp da görmemek bu olsa gerek:) tekrar teşekkür ediyorum sevgiler:)
SilYKY 'nin yeni binasına ben de gitmeyi istiyorum , sırf yeni bir kitabevi diye gerçekten sevinmemiz ne ironi değil mi :( son zamanlarda bu sevinç daha da ironik hale gelmeye başladı , kitap okuyan birini görmek bile sevinme sebebi :) alındı anlaşıldı , kitap :)
YanıtlaSilEylem Hanım, öyle oldu maalesef:( bol kitaplı günler dileğiyle sevgiler:)
SilYazarı daha önce duymamışım ben de, sevebilir miyim emin olamadım :))
YanıtlaSilKağıt Salıncak; yazarın dilimize çevrilmiş başka kitapları da var belki onlar denenebilir. Keyifli okumalar, sevgiler:)
Siltam bir hayalkırıklığı, tüh oluyor böyle arada:) keyifli okumalar Gül Hanım, sevgiler:)
YanıtlaSilEren Hanım, haklısınız oluyor, ama bu aralar sanki hiçbir kitabı sevemiyorum gibi de geliyor, bakalım artık:) Size de keyifli okumalar, sevgiler:)
Silbüyük şehirde yalnızlık çok kolay. küçük şehirde rahat bırakmazlar zaten :) büyük şehirde kaybolmak kolay. kimse senin farkına bile varmaz :)
YanıtlaSilDoğru tabii haklısınız da kalabalık da beni çok bunaltıyor dışarı çıktığımda az insanla karşılaştığım bir yer daha iyi olurdu sanki:)) yine de büyükşehirden de vazgeçemiyorum:)
Sil