VÉNUS KHOURY-GHATA - YEDİ TAŞ

Bu kitap Kasım 2017'de yayımlandı yazarı dikkatimi çektiği için almaya niyetlendim ama ben bunu gerçekleştirene kadar roman yeteri kadar ilgi görmemiş olacak ki Can Yayınlarının şu sıralar devam eden indirimi arasına dahil edilmiş... indirimli olması iyi bir şey belki ama bu kadar yeni bir kitabın satılmamış olması da üzücü, üstelik fevkalade güzel bir roman bu...

1937’de Beyrut’ta dünyaya gelen Lübnan asıllı Fransız şair ve yazar Vénus Khoury-Ghata ülkesinde edebiyat eğitimi aldı. İlk şiir kitabını 1966’da yayımladı. 1972’de Paris’e yerleşen yazar, Louis Aragon’un yönettiği Europe dergisinde çalıştı. İlk romanı Les inadaptés ise 1971’de yayımlandı. Çağdaş Fransız yazınının en önemli isimlerinden biri olarak kabul edilen yazar, şiir ve romanlarının yanı sıra edebiyat eleştirileri de kaleme almaktadır. 2009 yılında Académie Française’in büyük şiir ödülüne, 2011’de ise Goncourt Şiir Ödülü’ne layık görülmüşür. Yazarın özgeçmişi böyle...

Roman ise aşağıdaki arka kapak açıklamasından da anlaşılacağı üzere bir KARANLIĞI bir CAHİLLİĞİ anlatıyor, dinin aslında nasıl sadece ŞEKİL olduğunu anlatıyor... Hayat, Sil Baştan romanında dendiği gibi ‘’Bu dünyada kötücül güçlerin kazanması için gereken tek şey yeterli sayıda kadının hiç bir şey yapmamasıdır’’ kendilerini ve dünyayı ancak kadınların kurtaracağı gerçeğini anlatıyor...

Akıcı yazılmış, çok iyi okunuyor, ibret verici bir hikaye (tam bugüne rastlaması da hoş tesadüf biz bugün o karanlığı yırtacağız) okuyun seveceksiniz...

Yazar: Vénus Khoury - Ghata

Çevirmen: İnci Malak Uysal

Özgün Adı: Sept pierres pour la femme adultère

Sayfa Sayısı: 188

Basım Yılı: 2017

Yayınevi: Can

“Noor kendisini ayakkabısının tabanına yapışan solmuş yapraklar kadar, bahçesindeki kör kuyu kadar kuru hissediyordu. Mümkün olduğunca az besleniyordu, derisine işleyen soğuğu kırmak için ateş yakmıyordu artık, etrafındaki hiçbir şeyi değiştirmemeye, yerini değiştirirken sandalyeyi gıcırdatmamaya ve dağın yuttuğu güneşin bir ceviz kadar küçüldüğü saatte onu meydana götürürlerken kendisini yalnız hissetmemek için seccadesinin yerini aklında tutmaya dikkat ediyordu.

Önceden planlanan geleneksel yemek için gerekli olan keçisini yakalayacak hain çocuklar ve köpekler eşliğinde geleceklerdi. Kurtuluş taşları adı verilen ilk yedi taşı attıktan sonra yemek yiyeceklerdi. Parmaklarıyla sayarak yedi diye tekrar etti. Haftanın günleri gibi, ardiyenin çatısını tutan taşlar gibi yedi. Kafasını, yaz güneşinde olgunlaşmış bir nar misali kırmak için yedi taş.”

Çölün kıyısında, hamsin rüzgârının estiği unutulmuş bir köyde cezasını çekmeyi bekler Noor. Zinadan suçlu bulunmuştur, recm edilecektir. Kaçmayı ya da isyan etmeyi düşünmez, tek arzusu kaderine boyun eğip günahının bedelini ödemektir. Tek düşüncesi, babalarının alıp gittiği üç çocuğudur. Ne özgürlüğe özlem duyar ne de olası bir başka hayata. Ama bir kadın, yabancı bir kadın giriverir hayatına…