''kitap gibi''

Sör Benfro'nun Şarkısının ikinci kitabından devam ediyorum, bu roman birinciden de iyiydi beşyüz sayfa nasıl bitti anlayamadım... Bir yanda insanların hırsı, kötülüğü, savaşma arzusu, komploları devam ediyor ve bu nedenle Errol'un başına gelmeyen kalmıyor... diğer yanda Benfro, annesinin tavsiyesi ile bulduğu bilge ejderha Corwen'den eğitim almaya devam ediyor ama efsanevi ejderha Magog'da Benfro'nun ruhunu ele geçirmeye çalışıyor bu mücadelede Benfro'da epeyce hırpalanıyor... Bu kitapta en çok sevdiğim doğa ana (romanda ağaç ana olarak geçiyor) tasviri ile Llinellau Grym denilen tüm canlılardan yayılan yaşam enerjisi ve bunun oluşturduğu çizgilerin anlatıldığı bölümlerdi... Grym çok önemli, her yerde olmasına rağmen insanlardan da ejderhalardan da herkes göremiyor, çok az canlı fark edebiliyor (veya görmeyi öğreniyor), o enerjiyi yönlendirmeyi (kullanmayı) başaranlar ise çok büyük bir güce kavuşuyor... bunun anlatıldığı sahneleri neredeyse olduğu ...

Bu blogu takip edenlerin hatırlayacağı üzere bir gün yanlışlıkla bir çocuk kitabı (*) aldım ve muhteşem bir yazar (Timothée de Fombelle ) keşfettim... de Fombelle'nin yeni kitabının çıkmasını merakla bekliyorum ama başka bir çocuk kitabı arayışım da yoktu ta ki bu romanı YKY'nin sitesinde görünceye kadar... Ejderhalar süper diye düşündüm görünce, fantastik edebiyatın çok büyük tutkunu olmasam da ejderhaları çok severim ve hemen İstiklal Caddesi'ndeki YKY'ye (**) gidip aldım... seride yayımlanmış iki kitap görünüyordu ama aslında toplam 5 kitaptan oluşuyormuş... Hemen başlangıçta yazayım romanı çok beğendim, elimden bırakamadan okudum ve ara vermeden ikinciden devam edeceğim... yazar hakkında çok fazla bilgi yok ( J. D. Oswald beş kitaplık fantastik Sör Benfro’nun Şarkısı serisiyle tanınmıştır. Bunun yanı sıra Komiser McLean romanlarının da yazarıdır. İskoçya’da, Fife’ta koyun çiftliği işletmektedir ), ilk kitabın teşekkür bölümünde bu kitabın basılmasının çok...

Murakami'nin son çıkan kallavi kitabını alınca ondan önce elimde bekleyenleri bitireyim dedim, en son 2017'de Murakami okumuştum epey de zaman geçmiş, Karanlıktan Sonra'yı böylece okudum... Murakami'yi çok severim, dilimizde yayımlanan tüm kitaplarını okudum (galiba 1-2 kısa kitap hariç) ve bu uzun öykü için ne söyleyeceğimi pek bilmiyorum... ben öncelikle Murakami'deki neşeyi ve tempoyu seviyorum ki bu kitapta o yok, oldukça durağan ve kasvetli bir konusu var... gece yaşayan insanları, bir yandan da iletişimsizliği anlatıyor... söyleyeceğim şu ki Murakami'ye bu kitapla başlamayın, yazarı seviyorsanız bile  okumasanız da olur... Yazar: Haruki Murakami Çevirmen : Ali Volkan Erdemir Özgün Adı: Afut ā D ā ku Sayfa Sayısı : 180 Basım Yılı : 2017 Yayınevi : Doğan Kitap Gece yarısından sonra zamanın kendine özgü bir akışı vardır. Ona karşı koyamazsın… Sık sık aynı rüyayı görüyorum: Yedi yaşındayım ve yine öksüzüm. Yapayalnızım ve güvenebi...

Wolfang Schorlau romanlarında karışık bir sıra izledim, önce 2. kitap Münih Komplosu 'nu, sonra 3. Kitap Koruyan El 'i, son olarak da ilk kitap Mavi Liste'yi okudum... seri gibi gözüküyorsa da ortak nokta her üç kitapta da olan detektif Georg Dengler; sadece onun hayatındaki gelişmeleri karıştırmış oldum ama sorun olmuyor, her üç kitapta bağımsız ve istediğiniz sıra ile okunabilir... Önceki kitaplarda yazmıştım polisiye olarak etiketleniyor ama aslında tam bir derin devlet romanı... gerçek bir olaydan hareket ediyor, gerçek (dosya veya konu) işin iç yüzünü bilen ama kamuoyuna açıklayamayacak olan biri (Mavi Liste'de Avusturya'lı yazar-yayıncı ve eski bir papaz) tarafından yazara iletiliyor ve ortaya bu kurgu romanlar çıkıyor... ve biz okuyucu da Almanya özelinde olsa da (hatta Almanya'da böyleyse diyerek) emperyalizm/kapitalizm ikilisinin ne dolaplar çevirdiğini, ne cinayetler işlediğini ve gözünü bile kırpmadığını öğrenmiş oluyoruz ''Yazar niha...

Bu kitabı görmüş, daha isminden bana uymadığını düşünmüştüm ama bir arkadaşım hediye edince okudum... Bu kitapta; ''Zweig'in beş menkıbesinden üçü yer almaktadır. Bunlar: Rahel Tanrı'yla Hesaplaşıyor (1929), Üçüncü Güvercinin Hikayesi (1916) ve Ölümsüz Kardeşin Gözleri (1922). (.........) Diğer iki menkıbesi ise birkaç çevirisi bulunan Gömülü Şamdan (1937) ve Zıt İkizler (1937). Menkıbe ya da diğer ismiyle dini hikaye, olağanüstü olayları anlatan, bir ideale kavuşmak için örnek teşkil edecek öykülerdir. Güce, şiddete karşı bir uyarı niteliği taşıdığı gibi insanlık için bir tavsiye, bireysel hak için bir talep ve toplum için gerekli özgürlük dileği olabilir. (Gülperi Sert Önsöz)'' Kitaptan menkıbenin ne demek olduğunu öğrendim, konu bana uymasa da Gülperi Sert'in titiz çalışmasına denk gelmekten hoşnut kaldım.  Yazar: Stefan Zweig Çevirmen : Gülperi Sert Özgün Adı: Rahel Rechtet Mit Gott Sayfa Sayısı : 80 Basım Yılı : 2018 Yayı...

George Sand'dan ilk kez okuyorum, muhteşem bir romanmış Thérèse ve Laurent, bu kadar geç kaldığıma yine çok hayıflandım... Kendi yaşamöyküsünü bu kadar açık yüreklilikle dile getirmesini çok takdir ettim... oldukça çalkantılı ve zorlayıcı bir ilişkiyi anlatıyor, romandaki Laurent (gerçekte de Musset ) çift kişilikli gibi (zaman zaman bipolar gibi de geldi), deha düzeyindeki sanatçı gelgitleri de denilebilir, velhasıl çekilmez bir portre çiziyor... Sand kendi hayatına ne kadar objektif olarak bakabildi bilemiyorum ama roman bana çok samimi geldi, kendi hatalarından da bahsediyor, hangi zamanda yaşanırsa yaşansın böyle zorlu ilişkilerin niteliğini iyi anlatıyordu... Sonuçta romana bayıldım, kaçırmayın okuyun mutlaka... Yazar: George Sand Çevirmen : Volkan Yalçıntoklu Özgün Adı: Elle et Lui Sayfa Sayısı : 218 Basım Yılı : 2015 (2. Baskı) Yayınevi : T. İş Bankası George Sand (1804-1876): Asıl adı Amandine Aurore Lucile Dupin olan yazar, babasının ölümü üze...