MARCEL PROUST - Üst Kat Komşusuna Mektuplar

Marcel Proust’un ‘’Kayıp Zamanın İzinde’’ isimli 7 kitaplık dev romanının, dünya edebiyatındaki en önemli eserlerden sayıldığını bilmeyen yoktur sanırım... benim için ise hem çok okumak isteyip hem de epeyce ürktüğüm bir eser... dolayısıyla yazarın kendi yazdığı mektupların bu derlemesini görünce hemen okumak istedim hem bir yerden başlamış olacaktım, hem de belki Kayıp Zamanı okumak için itici güç olur diye düşündüm...

İkinci nokta mektupları kaybettiğimize çok üzülüyorum, büyük bir yazarın yazdığı mektupları okumak çok hoş olacaktı...

Üçüncü nokta Proust’un pek fazla tanımadığı bir hanıma yazdığı 23 mektup çok ilgimi çekti, ayrıca bir üst katına posta yoluyla gönderilmişti... ilginç, gizemli ve romantik (mektupların niteliği öyle değil davranış olarak romantik) buldum... bir yazar bile olsa tanımadığı, neredeyse hiç görüşmediği bir kadına insan ne yazabilir ki?

Çok kısa bir kitap, 80 sayfa olması araya fotoğraflar ve mektupların el yazısı ile yazılmış kopyalarının da konulmasından kaynaklanıyor... yalnızca Proust’un mektupları var hanımefendinin ona yazdığı cevaplar kaybolmuş... yazar mektuplarına tarih atmıyormuş derleyenler mektupların içinde yazılanlardan ipuçları bularak bir sıralama yapmışlar, 1908-1916 tarihleri arasında yazılmış gibi görünüyorlar...

Sonuca gelirsem ne mektuplar, ne de Marcel Proust kafamda yarattığım imaja uymadı, şaşırtıcı oldu, dolayısıyla birinci paragrafta yazdığım itici güce ulaşamadım... söyleyebileceğim tek şey kitabın çok değişik olduğu...

Yazar:  Marcel Proust  
Çevirmen : Elif Gökteke
Sayfa Sayısı : 80
Basım Yılı : 2015
Yayınevi : YKY

Gerçek bir kısa roman olan bu yapıt bir sürpriz üstüne kurulu: Hakkında hiçbir şey bilmediğimiz bir hanıma yazılmış yirmi üç mektubun (üç mektup da kocasına) keşfi üstüne. Marcel Proust'un Haussmann bulvarı 102 numaralı evin üçüncü katında oturan komşusu olduğunu öğrendiğimiz Madam Williams'a yazılmış mektuplar. Kadının Amerikalı dişçi kocası Charles D. Williams'ın muayenehanesi asmakatın üstünde ikinci katta, yani zavallı Marcel'in tepesinde. Dolayısıyla gürültü fobisi olan Marcel epeyce dram yaşıyor.

Mektuplarda nelerden söz ediliyor? Öncelikle, uyku ve çalışma saatleri sırasında Proust'a işkence eden gürültüden, üst kattaki tadilattan. "Sabahki gürültü su tesisatından mı geliyor diye soruşturmamı istediğinizde ihtiyatlı davranarak ne iyi etmişim. Şu çekiçlerin yanında o gürültü neymiş ki? Verlaine'in 'sırf kendini size beğendirmek için ağlayan' bir şarkıdan söz ederken dediği gibi 'yosunların üstünde suyun ürpertisi'." Proust gerçekten de her saptamasını, yazıya bir kat daha sanat katan mizahi bir karşılaştırmanın içine oturtuyor. Çünkü her şey gürültü yapıyor, ünlü bir tenor gibi şarkı söyleyen boyacılar bile: "Genellikle bir boyacı, hele bina içindeyse, Giotto'nun sanatının yanısıra Reszké'nin sanatını da icra etmesi gerektiğini sanır. Sizinkisi elektrikçi çekiç sallarken susuyor. Umarım döndüğünüzde Sistine fresklerinden daha aşağısıyla karşılaşmazsınız..." 

Yorumlar

  1. Unknown18 Aralık 2015 23:15

    marcel proust benim gözümde aşılması gereken koca bir dağ...Kayıp Zamanın İzinde’yi okumaya cesaret etmem baya bir zaman alacak sanırım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça19 Aralık 2015 11:44

      5-6 senedir okuyacağım diyorum bakalım daha ne kadar süre alacak:) ama en azından ilk kitabı (Swan'ların Tarafı) okuyacağım :) belki siz benden önce davranırsınız, sevgiler :)

      Sil
  2. Kağıt Salıncak20 Aralık 2015 12:58

    Üst kata postayla mektup göndermek çok ilginçmiş :)) Okuduklarınızın çoğunu kitap defterime ekliyorum, çok teşekkürler önerileriniz için :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça20 Aralık 2015 22:48

      Kağıt Salıncak
      Çok teşekkür ederim çok sevindim:)

      Sil
  3. Kitap Eylemi20 Aralık 2015 21:20

    aldım notumu :D ilginç kitaplar kategorim de bir hayli kabarıyor ama bakalım bana da ilginç gelecek mi:D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça20 Aralık 2015 22:50

      Eylem Hanım siz ne düşüneceksiniz ben de merak ettim şimdi:) sevgiler :)

      Sil
  4. Eren21 Aralık 2015 11:30

    gerçekten çok ilginçmiş, sanırım siz yazarın mektuplarını "nahoş" buldunuz?:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça21 Aralık 2015 11:46

      Yok yok aman nahoş filan bulmadım. aksine çok fazla bir nezaketle yazılmıştı, Hanımefendi diye başlıyor, saygılarımı kabul buyurunuz hanımefendi diye bitiriyordu... günlük olaylardan, kitaplarından, ortak arkadaşlarından, o sıra devam eden birinci dünya savaşından ve aslında ana konu olarak da gürültüden bahsediyordu... benim şaşırdığım şey bu gürültü mevzuu oldu... yazar çok hastaymış, astım krizleri geçiriyor, uyuyamıyor dolayısıyla gürültüden şikayet etmesi normal ama mektupların konusunun %90'ı gürültü olunca bana biraz fazla geldi...

      Sil
    2. Eren21 Aralık 2015 13:26

      Ah şimdi anladım:)

      Sil
  5. deeptone21 Aralık 2015 12:09

    ay dursanaa, ben bunu daha önce görmedim okumadım dur aman çok heycanlandım yaaa. proust ve kayıp zamanın izinde offf. yirminci yüzyılın en önemli romanı bu ya. yazar olarak da kafkayla birlikte en iyi iki yazardan biri. seriyi hem okudum hem de açıp açıp her yerini okuyorum. baksanaaaa, alain de botton'un proust kitabını okusanaaaa. nefis nefis. bir de baksana, geçen hafta yazdım, mehmet rifat'ın otantik snoplar adlı kitabını. kayıp zamanın izinde'deki kahramanları anlatıyor. ve gerçek hayatta kimlermiş. kayıp zamana başlarsan onu da oku mutlaka. heeey ay çok heycanlı. mektuplar ha oleeeey. hermann hesse ve marcel proust. oleeey hocalarım yaaa onlar benim öğretmeniiim :))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça21 Aralık 2015 17:55

      Kitap tavsiyeleri için teşekkür ederim, en kısa zamanda bakacağım :)

      Sil
  6. Gül Akça21 Aralık 2015 20:59

    Kayıp Zaman için ben de yazdığın gibi hissediyorum... Bu kitap öyle değil ama rahat okunuyor, ayrıca çok kısa... istiyorsan deneyebilirsin, sevgiler:)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

STEFAN ZWEIG - İNSANLIĞIN YILDIZININ PARLADIĞI ANLAR

Resim
S. Zweig'den ağırlıkla kurgudışı eserler okuyorum bu kitap da onlardan biri, içinde ondört deneme var ve önemli tarihsel olaylardaki tek bir ânı anlatıyor ''Tarihte de, sanatın her türünde ve günlük yaşamda olduğu gibi çok görkemli ve unutulmaz anlara ender rastlanır. (......) Başka zamanlarda kendi halinde, peş peşe ve yan yana gelişen olaylar, her şeyi belirleyen ve her şeye karar veren o bir tek anlık zaman dilimi içine sıkışıverir: Tek bir evet, tek bir hayır, bir anlık erken davranma ya da bir anlık geç harekete geçme, bu ânı, yüzlerce kuşakta geçse, asla geri getiremez ve bu yitirilen an, bireyin ve ulusların yaşamını ve hatta bütün bir insanlığın yazgısını belirler. (syf:11-12 önsöz)'' Denemelerin çoğu yukarıdaki açıklamaya uyuyor ama bazıları bu kitapta neden yer alıyor anlayamadım... Konu edilen tarihi kişiler, olaylar kısa kısa anlatılmış, hani o bölüm ilginizi çok çekmese de kolaylıkla okuyorsunuz... Denemeler şöyle; Vasco Nunez de Balboa'nın Bü...
Devamı

ANDRÉ MAUROIS - İKLİMLER

Resim
Bu roman 1928 yılında yazılmış, 1967’de ilk kez türkçeye çevrilmiş, 2008’de de bir kez daha basılmış... ve iyi ki de yeniden yayımlanmış... ben ondokuzuncu yüzyılda veya en geç yirminci yüzyılın ilk çeyreğinde yazılan kitapları daha çok seviyorum zaten, bu romana da bayıldım... tanıtımda da denildiği gibi bu bir aşk hikayesi... aşkın kuralları nedir? ne olursa (veya olmazsa) aşk sayılır? kadınların veya erkeklerin aşkı algılaması nasıldır? sorularını içinde barındıran bir hikaye anlatıyor yazar... Roman, katı kuralları olan bir ailede yetişen Philippe’in, çocukken hayalini kurduğu olağanüstü kadını bulduğunda her şeyin mükemmel olacağını düşünmesiyle başlıyor, hayatına farklı zamanlarda giren, aşık olduğu iki kadın Odile ve İsabelle’in anlatıldığı bölümlerden oluşuyor... bu iki kadın birbiriyle tamamen alakasız karakterde, taban tabana zıt denilebilir... Philippe’in her ikisine davranışı da birbirinden tamamen farklı, sanki iki kadın olduğu gibi ayrı karakterde iki tane de Phi...
Devamı

STEPHENIE MEYER - KİMYAGER

Resim
S. Meyer’den ‘’Göçebe’’ kitabını çok severek okumuştum, sonrasında vampir serisi başladı ve benim yazarla olan ilişkim bitti... açıkçası başka bir kitabını okuyacağımı düşünmüyordum ki bu ay ‘’Kimyager’’ yayımlandı, tanıtım ilgimi çekti ve okumaya koyuldum... Alex (birçok farklı takma ismi daha var), tıp fakültesi mezunu, moleküler biyoloji ve monoklonal antikorlar konusunda uzman olan çok zeki, becerikli ama antisosyal bir kadındır. Amerikan hükümetinin gizli bir birimi tarafından işe alınır, hazırladığı kimyasallarla terörist vb. suçlulardan bilgi almaktadır (açık olarak yazarsak işkencecidir). Günün birinde farkında olmadan öğrendiği bir şey, çalıştığı birimin kendisini ve ekibini öldürmek istemesine sebep olur. Tesadüf sonucu bu saldırıdan kurtulur ve 3 yıl boyunca kaçar ama peşindekiler de onu öldürmek için bir kaç teşebbüste daha bulunurlar. En sonunda o birimin başkanından bir e-posta alır ve büyük bir biyolojik tehdit nedeniyle kendisine ihtiyaçları olduğu, eski defte...
Devamı