NEIL GAIMAN - Yokyer

Herhalde Gaiman okumayan bir tek ben kalmıştım, nihayet okudum... roman çok güzeldi, yazar tüm övgüleri fazlasıyla hak ediyor... epeydir fantastik edebiyat da okumuyordum bu açıdan da çok iyi oldu özlemişim, neredeyse elimden bırakamadan bitirdim...

Kitap, çoğunlukla Londra metro hattında geçiyor, bazı durakları yıllar öncesinden hatırlıyorum, benim için hoş bir nostalji oldu...  

Richard, iyi kalpli sevimli genç bir adam, menkul kıymetler uzmanı olarak çalışıyor sıradan bir hayatı var... bir gün genç bir kıza (Door) yardım ediyor ve ondan sonra bildiği hayatı silinmeye başlıyor, bir çeşit görünmez oluyor, işine gittiğinde kimse onu tanımıyor, evine döndüğünde başkasına kiralandığını görüyor, sanki hiç yaşamamış gibi ortadan yok oluyor... bunu düzeltmek için Door’un dünyasına gitmeye karar veriyor ve bir evsiz vasıtasıyla şehrin altında metro kanallarında sürüp giden başka bir gerçekliğe/Aşağı Londra’ya geçiş yapıp Door’u aramaya koyuluyor, çeşitli fantastik öğeler ona yardımcı oluyor ve olaylar peşi sıra yaşanıyor...

Metro hattında, karanlıkta, dar, pis kanallarda geçen kitaplar ben de klostrofobi yaratıyor ve okuduğumu sevsem de bu boğucu hisden kurtulamıyorum... daha önce okuduğum ‘’Dmitry Glukhovsky'nin Metro 2033’’ adlı kitabı öyleydi mesela, Moskova metrosunda geçen fantastik bir kurguydu o da ve roman iyi olmasına rağmen bittiğinde kurtuldum diye derin bir nefes almıştım... ama Yokyer öyle değildi, yazar ortamı çok iyi betimliyordu yerin altında, pis, berbat bir ortam ama nasıl yapıyorsa nefessiz kalma hissi olmadı bu sefer, merakla peşlerinden gittim... çok akıcı ve güzel bir hikayeydi... 

Ben yazarın ‘’Amerikan Tanrıları’’ romanından (ciltli yeni baskısı çıktı geçen ay) devam edeceğim size de bu kitabı ve Neil Gaiman’ı öneririm mutlaka okuyun...   

Yazar:  Neil Gaiman  
Çevirmen : Evrim Öncül
Sayfa Sayısı : 376
Basım Yılı : 2014 (3. Baskı)
Yayınevi : İthaki

 Genç ve iyi kalpli Richard Mayhew'un sıradan hayatı, bir kaldırımda karşısına çıkan yaralı genç kızın hayatını kurtarmasıyla sonsuza dek değişir. Bu iyilik Richard'ı var olduğunu hayal bile etmediği bir dünyayla –şehrin altındaki terk edilmiş Metro istasyonları ve kanalizasyonlarda gelişmiş karanlık bir yaşamla– tanıştırır. O artık, yarıklardan düşen insanların yaşadığı Aşağıtaraf'ın bir parçasıdır... ve eğer bildiği dünyaya dönmek istiyorsa, gölgelerin ve karanlığın, canavarların ve azizlerin, katillerin ve meleklerin şehrinde yaşamayı öğrenmek zorundadır...

Gaiman, basitçe söylemek gerekirse, hikâyelerin hazine evi gibi ve biz de ona sahip olduğumuz için şanslıyız...
Stephen King

Yorumlar

  1. dr.coffee15 Aralık 2015 01:55

    Ben hala ve hala okumadım :-)
    Yildiz tozunun filmini izlemiştim küçükken, cok çocuksu bulmustum o zaman bile.. bi sogukluk var yazara karşı :S

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça15 Aralık 2015 12:19

      O filmi ben de sıkıcı bulmuştum ama bu kitabı sevdim... ve haklısınız bir yazara ısınamayınca öyle de kalıyor :) neyse başka yazarlara sevgiler:)

      Sil
  2. Gül Akça15 Aralık 2015 12:20

    Sağol Eralcim sevgiler:)

    YanıtlaSil
  3. Unknown15 Aralık 2015 12:35

    çok sevmiştim bu kitabı:) anlatımını çok sıcak ve esprili bulmuştum yazarın. bir de kitaptaki kötü karakterlere bile bir sempati besleyebilmeme şaşırmıştım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça15 Aralık 2015 15:32

      Aynen, başta Richard olmak üzere tüm karakterler çok başarılıydı:) teşekkürler sevgiler :)

      Sil
  4. Kağıt Salıncak16 Aralık 2015 00:48

    Yazarın Mezarlık Kitabı'nı okumuştum ve Yıldız Tozu'nun filmine bayılmıştım, uzun zamandır Gaiman okumadım.
    Amerikan Tanrıları romanı her kitapçıya girişimde gözüme çarpıyor, yorumunuzu bekliyorum :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça16 Aralık 2015 17:31

      Umarım kısa zamanda okuyabilirim:) sevgiler, teşekkürler:)

      Sil
  5. deeptone17 Aralık 2015 12:30

    metroda çekilmiş ne gerilim filmleri var yaa :) gaiman kült oldu artık yaa :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça17 Aralık 2015 18:21

      Filmleri hiç izleyemem herhalde:) teşekkürler sevgiler :)

      Sil
  6. Kitap Eylemi20 Aralık 2015 21:22

    Bu kitabı not alıyorum ilk okuduğum Gaiman için kararsızdım , bunu seversem diğer kitaplarını da okurum :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça20 Aralık 2015 22:53

      Ben aslında Amerikan Tanrılarını okumak istiyordum ama bu kitap denk geldi, şimdi devam edeceğim size de iyi okumalar:)

      Sil
  7. Eren21 Aralık 2015 11:32

    benim de beğendiğim bir kitap olmuştu, Amerikan Tanrıları'nı da merak ediyorum:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça21 Aralık 2015 17:59

      Onu da yakın zamanda okumak istiyorum ama kısmet bakalım:) teşekkürler, sevgiler :)

      Sil
  8. epichan10 Mart 2016 23:25

    Merhaba
    Bende daha hiç okumamış biriyim yazarı. Seneye ünlü bir çizgiromanı var onu okumayı planlıyorum. Bu kitabın türü ne acaba? Ütopya yada distopya ile bir alakası var mı?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gül Akça11 Mart 2016 11:20

      Hayır ütopya veya distopya değil, fantastik bir kitap tamamıyla... yazara başlamak için uygun bir kitap, ben memnun kaldım. teşekkürler:)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

STEFAN ZWEIG - İNSANLIĞIN YILDIZININ PARLADIĞI ANLAR

Resim
S. Zweig'den ağırlıkla kurgudışı eserler okuyorum bu kitap da onlardan biri, içinde ondört deneme var ve önemli tarihsel olaylardaki tek bir ânı anlatıyor ''Tarihte de, sanatın her türünde ve günlük yaşamda olduğu gibi çok görkemli ve unutulmaz anlara ender rastlanır. (......) Başka zamanlarda kendi halinde, peş peşe ve yan yana gelişen olaylar, her şeyi belirleyen ve her şeye karar veren o bir tek anlık zaman dilimi içine sıkışıverir: Tek bir evet, tek bir hayır, bir anlık erken davranma ya da bir anlık geç harekete geçme, bu ânı, yüzlerce kuşakta geçse, asla geri getiremez ve bu yitirilen an, bireyin ve ulusların yaşamını ve hatta bütün bir insanlığın yazgısını belirler. (syf:11-12 önsöz)'' Denemelerin çoğu yukarıdaki açıklamaya uyuyor ama bazıları bu kitapta neden yer alıyor anlayamadım... Konu edilen tarihi kişiler, olaylar kısa kısa anlatılmış, hani o bölüm ilginizi çok çekmese de kolaylıkla okuyorsunuz... Denemeler şöyle; Vasco Nunez de Balboa'nın Bü...
Devamı

STEPHENIE MEYER - KİMYAGER

Resim
S. Meyer’den ‘’Göçebe’’ kitabını çok severek okumuştum, sonrasında vampir serisi başladı ve benim yazarla olan ilişkim bitti... açıkçası başka bir kitabını okuyacağımı düşünmüyordum ki bu ay ‘’Kimyager’’ yayımlandı, tanıtım ilgimi çekti ve okumaya koyuldum... Alex (birçok farklı takma ismi daha var), tıp fakültesi mezunu, moleküler biyoloji ve monoklonal antikorlar konusunda uzman olan çok zeki, becerikli ama antisosyal bir kadındır. Amerikan hükümetinin gizli bir birimi tarafından işe alınır, hazırladığı kimyasallarla terörist vb. suçlulardan bilgi almaktadır (açık olarak yazarsak işkencecidir). Günün birinde farkında olmadan öğrendiği bir şey, çalıştığı birimin kendisini ve ekibini öldürmek istemesine sebep olur. Tesadüf sonucu bu saldırıdan kurtulur ve 3 yıl boyunca kaçar ama peşindekiler de onu öldürmek için bir kaç teşebbüste daha bulunurlar. En sonunda o birimin başkanından bir e-posta alır ve büyük bir biyolojik tehdit nedeniyle kendisine ihtiyaçları olduğu, eski defte...
Devamı

ANDRÉ MAUROIS - İKLİMLER

Resim
Bu roman 1928 yılında yazılmış, 1967’de ilk kez türkçeye çevrilmiş, 2008’de de bir kez daha basılmış... ve iyi ki de yeniden yayımlanmış... ben ondokuzuncu yüzyılda veya en geç yirminci yüzyılın ilk çeyreğinde yazılan kitapları daha çok seviyorum zaten, bu romana da bayıldım... tanıtımda da denildiği gibi bu bir aşk hikayesi... aşkın kuralları nedir? ne olursa (veya olmazsa) aşk sayılır? kadınların veya erkeklerin aşkı algılaması nasıldır? sorularını içinde barındıran bir hikaye anlatıyor yazar... Roman, katı kuralları olan bir ailede yetişen Philippe’in, çocukken hayalini kurduğu olağanüstü kadını bulduğunda her şeyin mükemmel olacağını düşünmesiyle başlıyor, hayatına farklı zamanlarda giren, aşık olduğu iki kadın Odile ve İsabelle’in anlatıldığı bölümlerden oluşuyor... bu iki kadın birbiriyle tamamen alakasız karakterde, taban tabana zıt denilebilir... Philippe’in her ikisine davranışı da birbirinden tamamen farklı, sanki iki kadın olduğu gibi ayrı karakterde iki tane de Phi...
Devamı