LISA SCOTTOLINE - Babasının Kızı
Bu pandemi sürecinde okuma hızım pek değişmemiş idi, hemen hemen aynı şekilde devam ettim ama hem ayların birbiri peşi sıra geçmesi hem de rakamların yeniden yükselmesiyle (tüm çabalar boşa çıktı gibi) bugünlerde edebi kitapları pek okuyamamaya başladım, hafif, çok düşünme gerektirmeyen kitaplar okuyayım derken kitaplığımın diplerinde bu romanı buldum... fakat bana hiç tanıdık gelmedi oysa 2009'da okumuşum,
Yazar kimmiş diye araştırınca A.B.D'li bir avukat olduğunu, çok sayıda roman yazdığını gördüm... bizde yayımlanan ilk kitabı bu sanırım, sonrasında Pegasus'dan çıkan dört tane daha kitabına rastladım ama onları da hiç görmemiştim...
Romanın konusu aşağıda var, sürükleyici bir biçimde anlatıyor, sonu şaşırtıcı, rahatlıkla okuyorsunuz tam bugünler için düşündüğüm kitapmış... beni tek rahatsız eden yine çok amerikanvari bir hikaye olmasıydı (kendi günlük hayatlarını sanki çok önemli bir kültür gibi pompalamaları)... ilk okuduğumda da buna takılmış mıydım acaba diye çok merak ettim ama hiç bir şey hatırlamadığım için bunu da bilemedim... birde bazı kitaplarda rastladığımız her şeyin markasının yazılması bana daral getirdi (kesin bunları yaratıcı yazarlık şeylerinde öğretiyorlar) hani reklam için desem öyle de değil gibi artık neyse... bu marka yazma işini Murakami'de yapıyor mesela ama onda gözümü hiç tırmalamıyor, belki de yazarı sevme durumuma göre değişiyordur:))
Sonuç olarak bugünler için rahat okunacak bir kitap arıyorsanız buldunuz demektir...
Son bir not: Kitabın adını (ki asıl ismi de aynı) konusu ile hiç bağdaştıramadım niye bu ismi tercih etmiş anlamadım, hikayedeki kadının (Nat) evet çok zengin, güçlü, baskın bir babası var ama ana konu bunun üzerinde şekillenmiyor, bu da garip geldi...
Çevirmen: Çiğdem Öztekin
Özgün Adı: Daddy's Girl
Sayfa Sayısı: 308
Basım Yılı: 2008
Yayınevi: Doğan Kitap
Kitaplarımı çok titizlikle okurum satırları çizmem, sayfaları kıvırmam, bitirdiğimde kitap yepyeni kalır ama tarih atmayı seviyorum bir anlamda iz bırakmak gibi:) Murakami konusunda sizin gibi önce fark etmemiştim sonra bir blogda bu konuda bir şikayet okudum ve çok şaşırdım, sonraki kitaplarında dikkat etmeye başladım ve o zaman gördüm ancak. Gerçi Murakami bu kitaptaki kadar çok sayıda yazmıyor ayrıca sizinde söylediğiniz gibi o kadar çok konu var ki arada kayboluyor... Teşekkürler, sevgiler
YanıtlaSiltam film gibiymiş, sahneler gözümde canlandı, keyifli okumalar Gül Hanım:)
YanıtlaSilTeşekkürler Eren Hanım, size de keyifli okumalar:)
Silhoş bişiye benziyo, pandemide sen daha az okudun gibi gelmişti bana :)
YanıtlaSilHemen hemen aynı okudum sayılır benim ortalamam haftada 1 tane zaten. Mayısta biraz az okudum ama onlarda da sayfa sayım fazla idi:) neyse zaten sayıya çok takılmama taraftarıyım:)
Sil