ISABEL ALLENDE - Aşktan ve Gölgeden

Isabel Allende'nin 1984 yılında yazdığı ikinci romanına sıra geldi ve geride okunacak az kitabı kaldığı için mutsuzum, her kitabını bitmesin diye azar azar okuduğum yazarın bu romanını da çok sevdim... konu; hem bir aşk hikayesi, hem de Pinochet diktatörlüğündeki zulüm/vahşet altında insanların hayatta kalma mücadelesi çerçevesinde işleniyor... karakterler çok sıcak ve cana yakındı, hem gazeteci Irene'yi hem psikolog/fotoğrafçı Francisco'yu hem de Francisco'nun ailesini çok sevdim...

Francisco psikolog olmasına karşın iktidar aleyhtarı görülerek işten atılmış ve fotoğrafçı olarak Irene ile birlikte çalışmaya başlamıştır... Irene varlıklı bir ailenin korunup kollanmış, herkesin görür görmez sevdiği, dikkat çekici bir fiziği olan genç bir kadındır ve çocukluk arkadaşı olan bir yüzbaşı ile nişanlıdır... bu ikili çalışmaya başladıktan kısa süre sonra, olağanüstü yetenekleri olduğu söylenen onbeş yaşındaki bir genç kız (Evangelia) ile röportaj yapmaya giderler, o sırada askerler bulundukları köyü basar ve bir kargaşa çıksa da çok kötü bir olay olmadan çekip giderler... birkaç gün sonra Irene ve Francisco yeniden o köye gider ve Evangelia'nın askerler tarafından götürüldüğü ve ailesinin bir daha haber alamadığını öğrenirler... Irene, kızını bulmak için elinden geleni yapacağını Evangelia'nın annesine söyler ve Francisco ile araştırmaya başlarlar... Francisco -herkesten gizlese de- rejimin yok etmek istediği insanları ülkeden çıkarmak için oluşturulmuş bir örgütte de çalışmaktadır... o kanaldan da araştırmaya başlar ama ulaştıkları her bilgi, rejimin pisliklerini ortaya çıkardığı gibi ikilinin hayatını da tehlikeye sokar ve hikaye devam eder...

Yine çok sevdiğim bir Allende romanı, siyasi yönü çok tanıdık, karakterler çok iyi, okuyun derim...

Not: Kişilerin isimlerinde epeyce bir karışıklık vardı, yayınevine hiç yakıştıramadım sonraki basımlarda düzeltilse iyi olur. 

Yazar: Isabel Allende

Çevirmen: Eren Yücesan Cendey

Özgün Adı: De amor y de sombra

Sayfa Sayısı: 320

Basım Yılı: 2020 (4. Baskı) 1992 (1. Baskı)

Yayınevi: Can 

Bu öykü, birbirlerini amansızca seven, böylece sıradan bir varoluştan kendilerini sakınan bir kadınla bir erkeğin öyküsüdür. Bu öyküyü zaman aşımına karşı koyarak belleğimde gizledim; şimdi artık bu yerin ıssız gecelerinde size anlatabilirim. Bunu, onlar ve ötekiler için yapacağım. Çünkü onlar bana yaşamlarını emanet ettiler ve şöyle dediler: Al, yaz, yoksa rüzgâr onu silip yok edecek. 

Yazarlık serüvenini, “gerçekliğin bütün boyutlarını görebilmek ve yazabilmek” olarak niteleyen Allende, bu kitapta, bir cinayetin perde arkasını araştıran iki gazeteciye odaklanıyor. Gene karanlığı dile getiriyor, ardından aydınlığı; umudu, peşi sıra umutsuzluğu; acımasızlığı, dayanışmayı... Her şeye rağmen karamsar değil. Hatta bir parça “mutlu son” bile var. “Keşke yalnızca mutlu sonları yazabilseydim, ne yazık ki yaşam hiç öyle değil,” dese de...

ISABEL ALLENDE, 1942 yılında Peru’nun başkenti Lima’da doğdu. Ancak birkaç yıl sonra ailesi Şili’ye göç etti. Isabel Allende, amcası Salvador Allende’nin 1973’te öldürülmesinden sonra ailesiyle birlikte Venezuela’ya sığınmak zorunda kaldı. 17 yaşında gazeteciliğe başlayan Allende, bir süre sonra San Francisco’ya yerleşti. 1982’de yayımlanan ilk romanı Ruhlar Evi’ni, 1984’te Aşktan ve Gölgeden, 1985’te Eva Luna adlı romanları, 1989’da Eva Luna Anlatıyor adlı öykü kitabı izledi. Sonsuz Düzen adlı romanı 1991’de, Paula 1994’te, Kaderin Kızı 1999’da, Sararmış Bir Fotoğraf 2000’de, Yüreğimdeki Ülkem 2003’te yayımlandı. Allende 2002-2004 yılları arasında Canavarlar Kenti, Altın Ejder Krallığı ve Pigmeler Ormanı adlı romanlardan oluşan gençlik üçlemesini kaleme aldı. Allende, gerçekçi bir anlatım ve siyasal bir yaklaşım ile büyülü gerçekçiliğin gerçeküstücü geleneğini ustaca kaynaştırdı.