MİNE SÖĞÜT - Madam Arthur Bey ve Hayatındaki Her Şey

Mine Söğüt'ten geçen yıl Kırmızı Zaman'ı okumuş ve çok sevmiştim... devam etmek için arka kapak açıklaması ilginç geldiği için yazarın bu kitabını seçtim... ve iyi ki de öyle yapmışım, muhteşem bir esermiş çok beğendim... üstelik bu bir kara kitap ve ben bu türü okumaktan pek hoşlanmıyorum, buna rağmen çok çok sevdim...

Her hangi bir zamanda (veya her zaman) bu ülkede (veya başka başka ülkelerde) iktidardakilerin kötülüğünü ''Kimin için çalışıyordunuz?'' Madam Arthur Bey gülerdi bu soruya: ''Değişir. Kim tehlikedeyse onun için diyelim.'' Kim tehlikedeyse? ''1950'lerde bu ülkede hatta bu dünyada kim tehlikedeydi? Komünistler mi, emperyalistler mi mesela; ya da 70'lerde?'' (.........) ''Herkes kendini tehlikede hissediyordu aslında. Bugün için inanması zor belki ama gerçekten herkes tehlikedeydi. Olacak şey değil, değil mi Olcayto, komünistler emperyalizmi alt edebileceklerine gerçekten inanarak, dövüşüyorlardı. Ve gücünün farkına varmayan emperyalistler de sanki yenilme ihtimalleri varmış gibi direniyorlardı. Antik çağda onca komedya boşuna yazılmadı evlat. Hayat her çağda üç komedya bir tragedya!'' (syf:149)'' anlatıyor kendine özgü diliyle...

Ve tabii insanlığın en büyük problemi Tanrı; ''Dünya çok büyük, zaman çok geniş. Bu büyüklük ve genişlik her şeye kadir. Varlıkları, gerçekleri ve istekleri birbirine karıştırabiliyor. İrili ufaklı delikler açıp her şeyi o deliklerden içeri/dışarı atabiliyor. Herkes herkes, her şey her şey olabiliyor. İnsan tanrıyı bunun için yarattı; sonsuz muhtemelliklerle başa çıkabilmek için; kısıtlı algılarını katlanılabilir göstermek için; güçsüzlüğüyle barışabilmek için; anlamak ve anlamlandırmakla yükümlü olduğunu unutmak için. Bu yüzden hayali tanrılara inanıyoruz hepimiz. Ve o her şeye kadir hayali tanrı fikirleri, başıboş kuduz köpekler gibi hırçınlaşıp, ellerine geçirdiklerini parçalamaya başladığında bile, inançlarımız sarsılmıyor. (syf:115)''

Konu rahatsız edici görünse de roman çok iyi, yüz küsur sayfa okuyup, üçyüz-dörtyüz sayfa okumuş, anlamış, hissetmiş gibi oluyorsunuz... kaçırmayın okuyun derim...

Yazar: Mine Söğüt

Sayfa Sayısı: 168

Basım Yılı: 2018 (6. Baskı), 2010 (1. Baskı)

Yayınevi: YKY

Mine Söğüt yeni romanında birbirinden ilginç insanları, tuhaf hayat hikâyeleriyle birlikte kapkara bir ortamda anlatıyor, hepsini Kara Yalı'da birbirine düğümlüyor: Kara Yalı'da gizlenen Madam Arthur Bey, eski fotoğrafların izinde romanını yazan Olcayto Ran, yangınların ve ölümlerin dilsiz kadını Maria, eski sevgili Keşşaf Hanuman, her şeyi bilen hayat kadını Nagehan, kimliğini arayan Şehnaz Hanuman, bütün cinayetlerin tek tanığı antikacı Kedileş, Kara Yalı'da kaybolmuş baba Ruhat Ran…

Kara Yalı'nın salyangoza benzeyen çıkışsız gövdesinde herkes kendine yeni bir hayat arar. Herkes kendi hayatından kurtulmak, olanları unutmak ister. Çılgınlıklarla dolu yalıda her şey birbirine dönüşür, herkes bir başkası olur…

Özetle;

Yazacağı yeni romanı için eski fotoğrafların peşine düşen Olcayto Ran, kendisini Madam Arthur Bey'in lanetli dünyasında bulur. Geçmişe gizlenmiş birçok cinayetin içinde kendi hayatının kayıp halkaları da vardır. Çocuklarını terk etmiş Nagehan'ın bildiği ama söylemediği sırların, çocukları ölmüş dilsiz Maria'nın suskunluğunun ve her şeyi bilen ama Madam Arthur Bey'den ölesiye korkan Kedileş'in anlattıklarının peşine düşen Olcayto, Kara Yalı'nın ölümcül labirentlerinde kaybolur.

"Madam Arthur Bey kötü kalpli bir şamandır. Zamanlardan zamanlara geçer. Her geçtiği zamanı yok eder. Onun hayatındaki yalanları uç uca ekleseniz, dünyanın etrafını defalarca dolanan ve onu ve sizi ve bizi ve hepimizi sıkarak boğan dev bir yılan olur. Madam Arthur Bey'in geçmişini bir deşseniz, bugüne kadar yeryüzünde ölmüş ne kadar insan varsa hepsini sığdırabileceğiniz dar ve derin, çok derin, uçurum gibi derin bir mezar olur. Hayata Madam Arthur Bey'in gözlerinden baksanız daha önce hiç görülmemiş renkler görür, korkarsınız. Etrafı onun kulaklarıyla dinleseniz inanılmaz sesler duyar, ürperirsiniz. Ve onun burnuyla koklasanız havayı, başınız döner, olduğunuz yere yığılırsınız. Onun tüm algıları diğer sıradan insanların algılarından şeytanidir. Ve hayatındaki her şey ama her şey diğer sıradan insanların hayatındaki milyarlarca şeyden daha kalabalık, daha cazip ve daha delidir. Kötüdür.

Bunları Olcayto'nun rüyasına giren büyük siyah bir kuş söylüyor. Kuş bunları söyledikten sonra kanatlanıp pencereden aşağıya atlıyor. Olcayto uykunun derinliklerinden ter içinde uyanıp pencereye koşuyor, camı açıyor, aşağıya bakıyor. Alacakaranlıkta, bomboş sokakta uzun boylu ve zayıf bir çöpçü, tahta saplı sarı bir süpürgeyle kocaman simsiyah bir kuş ölüsünü faraşa doğru itiyor."